Çocuklarda yemek yeme konusunda görülen problemlerin birçok sebebi olabilir; öncelikli hedef bu sebeplerin araştırılmasıdır.
Bebekler 1 yaşına geldiğinde doğum kilolarını yaklaşık olarak üçe katlarlar, daha sonrasında ise büyüme hızı yavaşladığından çok fazla yeme ihtiyacı duymazlar. Dolayısıyla her dönemin farklı gelişim özellikleri olduğu unutulmamalı, çocuklara daha fazla yemeleri için ısrar edilmemelidir.
2 yaşına gelindiğinde ise çocuklarda negativistik dönem denilen bir süreç başlar. Bu dönemde çocuklar kendi bağımsızlığını ilan edip bir birey olduğunu kanıtlama çabası içerisindedir. Çoğu zaman anne babanın isteklerine karşı çıkarlar. Örneğin fasulye yer misin şeklindeki bir soruya hayır yemem şeklinde cevap verebilirler. Bunun yerine fasulye mi yersin yoksa kabak mı şeklinde sorular sorularak çocuklara seçim şansı bırakılmalı ve kendi kararlarını kendisinin vermesi sağlanmalıdır.
Okul öncesi dönemde başlayan taklit, kişilik gelişiminin en önemli parçasıdır. Genelde erkek çocuklar babayı, kız çocuklar ise anneyi taklit ederler. Dolayısıyla kerevizi yemediğini söyleyen bir anne babanın çocuklarına bu besini sevdirmesi kolay değildir.
Hemen her çocukta gözlenebilen ilgi ihtiyacının ebeveyn tarafından karşılanılmaması da çocuklardaki yeme probleminin sebebi olabilir. Az yemek yeme ya da yavaş yemek yeme çocukların ilgi çekmek için sergilediği davranışlar arasında yer alabilir. Daha yavaş yemek yediğinde anne babanın onunla ilgilendiğini fark eden çocuk bunu sürdürebilir. Böyle durumlarda çocuğa baskı yapılmamalıdır.
Çocukların sağlıklı beslenebilmesi için et, süt, sebze-meyve ve ekmek-tahıl grubunun her birinden yeterli miktarlarda tüketmesi gerekir. Et, süt, yumurta gibi kaliteli protein kaynakları büyüme ve gelişim için elzemdir. Günde 2-3 su bardağı kadar süt veya yoğurt, 1 kibrit kutusu kadar peynir tüketmeleri kemik ve diş gelişimini destekler. Ayrıca her gün en az 5 porsiyon taze sebze ve meyve tüketmeleri gerekmektedir.
Okul öncesi çocuklar için kalsiyum ve demir en önemli minerallerden birisidir. Kalsiyum eksikliğinde çocuklarda büyüme geriliği ve raşitizm görülmektedir. Kalsiyumun en iyi kaynakları süt ve türevleri, pekmez, fındık fıstık gibi kuru yemişler ve yeşil sebzelerdir. Yeterli alınmayan demir mineralinde ise demir eksikliği anemisi görülmektedir. Demir yönünden zengin besinler et, yumurta, yeşil yapraklı sebzeler, kurubaklagiller, yağlı tohumlar, pekmez ve kuru meyvelerdir.
Çocuklara mutlaka kahvaltı yapma alışkanlığı sağlanmalı, ara öğünlerinde şeker, çikolata, bisküvi, gazlı içecekler yerine süt, yoğurt, ekmek arası peynir , kuru ve taze meyveleri tercih etmek daha doğru seçimlerdir.
Psk.Dyt. Merve ŞAHİN
