Öfke büyük küçük hepimizin farklı şekillerde, dozlarda hissettiği sağlıklı ve doğal bir duygudur. Yani çocuğun kızgın ve öfkeli olması değil bunu nasıl ifade ettiği önemlidir. Çocuklar istedikleri olmadığında, arzu ve ihtiyaçları engellendiğinde, fiziksel ve psikolojik ceza ve tehditlere maruz kaldıklarında, hayal kırıklığına uğradıklarında, haksızlığa uğradıklarını düşündüklerinde kızar ve öfkelenirler. Çocuğun kızgın ve öfkeli hissettiği zamanlarda şiddet ve saldırganlığa başvurması yani kendine, eşyalara ve diğer insanlara zarar vererek bunu göstermesi sağlıksız bir ifade şekli olduğunu gösterir.
Çocuklar Kızgınlık Duygularını Nasıl İfade Edeceklerini Çevrelerinden Rol Model Alarak Öğrenirler.
-Ekranda (Televizyon, bilgisayar vs.)
-Ailede
-Okul ve mahalle gibi diğer çevrede
-Sanal veya gerçek oyunlarda
Öfke, şiddet içeren şekillerde yansıtılıyor ve çocuk bunu gözlemliyorsa kendisi de onu örnek alır.
Peki böyle bir öfke anında ne yapılabir?
Çocukların kızgın oldukları durumlarda bu duygularını sağlıklı bir şekilde ifade etmeleri için yapılacak ilk şey onlara olumlu bir rol model sunmaktır.
Kızgınlık ile baş etme becerilerini geliştirecek etkinlikler yapılır. Saldırgan davranışlarda ısrar edildiğinde sınırlar koyulur.
yine de çözümde zorlanılıyorsa destek alınır.
