okula karşı tutum
hocam merhaba 5 yaşında bir kızım var eylül ayında kreşe başladı her gün sabah ağlayarak uyanıyor okula gitmek istemiyorum diyor,bir türlü alışamadı her sabah aynı stresi yaşıyoruz,işin garibi okuldayken hiçbir problemi yok öğretmeni çok iyi olduğunu söylüyor,arkadaşlarıyla da arası çok iyi ama sabah okula giderken bize yapıyor ne yapıyorsa,son 2 aydır ağlamanın sonucunda mide bulantısıda oluyor kusmaya çalışıyor okula karşı bir tutum mu oluşturdu acaba?iyi davranıyoruz ödüllendiriyoruz olmuyor kızıyoruz olmuyor şaşırdık ne yapacağımızı,artık ağlamayacağım diyor sabah unutuyor tüm sözlerini,başka zamanlar sabah erken kalktığında okul yokken ağlamıyor hiç mideside bulanmıyor okula karşı yapıyor sadece,ne yapmamız lazım nasıl davranmamız lazım?kendi başımıza çözebilir miyiz yoksa bir uzman desteği şart mı?
Bağlanma sorunu çocuktan ziyade anneden gelir. Yani aslında siz çocuğunuzu bırakamıyor olabilirsiniz. Yuvaya gitmeden önce söylediklerinizi değil de yaptıklarınızı, özellikle beden dilinizi gözden geçirin. “Acaba güvende mi?”, “Yemeğini yiyecek mi?”, “Arkadaşları ona zarar verir mi?”, “Yuvaya vererek acaba kötü mü yaptım”, “İyi bir anne değil miyim?” ve benzeri sorular aklınızdan geçse de, gönül dilinden çocuğunuza ulaşır. Eğer beden diliniz tereddütlüyse çocuğunuzda da bu tereddüt ve kaygı oluşacaktır. Gerisini yuvadaki meslektaşlarım halleder. :-)
