Merhaba Gülay hanım. 32 aylık kızım insanları aşırı seviyor. Cok sosyal bi cocuk. İnsanları hiç yadırgamaz. Ama bu sevecenlik bana cok zor anlar yaşatıyor. Parkta yada herhangi bir ortamda çocuklarla cok guzel vakit geçirip egleniyor,iletisimi cok iyi ama çocuklardan ayrılmak istemiyor. Ayrilirken cok ağlıyor. İkna edemiyorum kendini harap ediyor. Bu durum karşısında ne yapabilirim? Geçici bir durum mudur? Yardımınıza ihtiyacım var şimdiden teşekkür ederim
Merhabalar. Sosyalliğinin dışında duygusal ve hassas diye de düşünüyorum. Bu biraz anne babadan da alınan bir şey, acaba kendinizde de bu özellik var mı? Bu onu biraz sınır koymada zorlayabilir devam eden bir özellik olursa fakat şu an zaten kural algısı olmaz, dokunmamak lazım ya da şöyle davranmak lazım gibi kuralları 3.5 yaşta almaya başlarlar. Parka gitmeden önce mutlaka konuşun, şunları yapıcaz ben sana zamanımız biterken söyleyeceğim bitti deyince gidecceğşz gibi. Bunu ilk başta oturtması zor olur ama sonraki seferlerde oturtacaktır. Belki de o arkadaşları bir daha göremeyeceğini düşünüp kaybetme korkusu yaşıyor. Çevresinde pek çocuk yoksa bu daha da tetiklenir. Onların hep oraya geldiğini de anlatın. Parka daha sık gidin mutlaka fark olacaktır. Kolaylıklar dilerim 🌱