Geçtiğimiz yıl Temmuz ayında bir rahatsızlık geçirdim. Göz çukurlarım ağrıyordu. Geçmedi, özel bir hastaneye göz muayenesine gittim bir şey olmadığını belki sinüzit olabileceğini söyledi. Antibiyotik yazdı. Fakat 2 gün sonra birden görme kaybı yaşadım. Yine aynı doktora gittim çok şaşırdı ve acil kortizonlu iğne olman lazım dedi. Oraya güvenemedim, Altunizade' de iyi bir hastaneye gittim. Çekimler yapıldı. Gözün arkası temiz geçici bir durum dediler ve her hangi bir yönlendirme yapmadılar. Geçmezse yine gelirsin dediler. Tabi bu arada görmüyorum ve gözlerim çok ağrıyor. 10 gün geçti, görmüyorum. Çalıştığım kurumdaki müdürümün kızının doktoruymuş AYFER HOCA. Bana o gün için görüşme ayarladı. Hocam tüm çekilen şeyleri değerlendirdi. VE son gittiğim özel hastanenin "hiç mi birşey demediler?, göz tansiyonun için de mi hiç bir şey vermediler?" gibi şeyler söyledi. VE bana söylediği sözü hiç unutmuyorum, unutmayacağım da! "SANA SÖZ BURADAN SIKINTIN NE ÖĞRENİP ÖYLE GİDECEKSİN!, HASTANE HASTANE GEZDİRMEYECEĞİM SENİ." dedi. Allah razı olsun yaptı da. Bir kaç çekimden sonra sıkıntının nörolojik olduğunu söyledi. Doktor arkadaşını aradı, acil diyerek .
Allah razı olsun Ayfer Hocam' dan. ÇOK korkmuştum. İnanın kötü hastalıkları olanlar nasıl RUHEN iyi oluyorlar, diye düşünüyordum. Ama şu an anlıyorum ki hastalığının kötü olması, zor olması değil; hastalığının ne olduğunu BİLMEMEK! insanı kötü hissettiriyormuş.
Bir yılı aşkın süredir MS tedavisi görüyorum. İki defa görme kaybı yaşadım. Kortizonla geri getirdiler görme yetimi.
ALLAH AYFER HOCAM'DAN BİN KERE RAZI OLSUN!