Selektif Mutizm, konuşabilme becerisinin olmasına rağmen konuşmanın beklendiği bir takım ortam ve durumlarda konuş(a)mama olarak tanımlanmaktadır. Selektif mutizm sıklığı farklı toplumlarda değişkenlik göstermekle birlikte (%0,11-2,2) kronik seyirli, akademik ve sosyal alan önemli işlev kayıplarına yol açan bir bozukluktur. Kızlarda erkeklere göre 1,5-2 kat daha sık rastlandığı gösterilmiştir.
KLİNİK GÖRÜNÜM
Selektif mutizm olan çocuklar kendi evlerindeyken veya ebeveynleri ile birlikteyken normal olarak konuşurlar. Ancak okulda, evleri dışındaki bir ortamda veya tanımadıkları insanların yanında konuş(a)mazlar. Selektif mutizm şiddeti değişken olabilmektedir; neredeyse okulda hiç konuşmayan çocuklar olabildiği gibi, tek bir kişi (sadece öğretmen) ile konuşmamazlık durumu gözlenebilir. Selektif mutizm ile ilişkili diğer semptomlar arasında aşırı utangaçlık, içe çekilme, ebeveynlerine aşırı bağımlılık ve karşı gelme davranışları yer almaktadır.
Selektif mutizm tanısı alan çocuklarda %58’nde ek bir psikiyatrik tanıya rastlanmış, bunlarında %42’sinde fobik bozukluklara en sık olarak da sosyal fobinin eşlik ettiği gösterilmiştir. Sosyal fobi özellikle dirençli, okul reddi eşlik eden selektif mutizmli olgularda sıklıkla eşlik etmekte, erişkin dönemde depresyon ve madde kötüye kullanımı riskini artırmaktadır. Selektif mutizm olanların birçoğunda öncesinde dil ve konuşma bozuklukları olduğunu gösteren çalışmalar vardır.
