Kök ucu rezeksiyonu (apikal kök rezeksiyonu) endodontide önemli bir tedavi seçeneğidir. Dişe yapılan kök kanal tedavisi kök kanal sisteminin karmaşıklığı veya işlemsel hatalar nedeniyle başarısız olabilir. Yapılan kanal tedavisi sonrası başarısızlık gelişmişse veya diş kök ucunda gelişen enfeksiyon kontrol altına alınamamışsa kök ucu rezeksiyonu, dişin ağızda tutulabilmesi için alternatif bir tedavi seçeneğidir. Diş kök kanal sisteminde bakteriyel enfeksiyonun tekrarlaması, diş kanal tedavisinden sonra başarısızlığın ana nedenlerinden biridir. Bu yüzden kanal tedavisi yapılmış bir dişte tekrarlayan enfeksiyonlarda dişin ağızda kalması isteniyorsa ya kanal tedavisi tekrarlanır; ya kök ucu rezeksiyonu yapılarak dişin kök ucundan tıkama sağlanır; ya da hem kanal tedavisi hem kök ucu rezeksiyonu birlikte uygulanır.
Kök Ucu Rezeksiyonu Kriterleri
Apikal kök rezeksiyonu endodontik mikrocerrahide en önemli tedavilerden biridir. Dişin kök ucunda yer alan anatomik varyasyonlar diş kanal tedavilerinin başarısız olma ihtimalini yükseltmektedir. Apikal kök rezeksiyonu dişin kök ucunda yer alan anatomik varyasyonların çoğunu ortadan kaldırmaktadır. Apikal kök rezeksiyonu ayrıca endodontik tedaviden kaynaklanan hataların (kök kanal perforasyonu vb.) onarımına izin verir. Apikal kök rezeksiyonunda asıl amaç dişin kök ucu bölgesindeki iyileşme için elverişli biyolojik koşulları sağlamaktır. Ancak apikal kök rezeksiyonu ile birlikte dişin toplam kök uzunluğu ve desteklenen kök yüzeyi miktarı azalmakta ve dişin biyomekanik tepkisinde değişiklikler meydana gelmektedir. Buna bağlı olarak dişte istenmeyen stres dağılımları meydana gelebilir ve bu durumda dişin hareketliliğinde artış ile sonuçlanabilir. Bu nedenle kanal tedavisi yapılmış bir dişin kök ucu rezeksiyonu planlanırken uzun süreli prognozunu sağlamak için yalnız biyolojik açıdan değil, biyomekanik açıdan da değerlendirmek önemlidir. Buna göre dişin kanal tedavisinin yenilenmesine, kök ucu rezeksiyonuna veya dişin çekimine karar verilir.
