Soyut
Amaç: Akut miyokard enfarktüsü (AMI) ve perkütan koroner girişim (PKG) ile revaskülarizasyon yapılan hastalarda kardiyak rehabilitasyonun (CR) sol ventrikül diyastolik fonksiyonu üzerine etkisini gözlemlemeyi amaçladık.
Çalışma tasarımı: Çalışmaya 82 hasta dahil edildi; 42'si CR programına katılırken, kontrol grubu olarak programı sürdürmeyen 40 hasta yer aldı. Mitral giriş akımının ölçümleri, erken dolum (E-dalgası) ve geç diyastolik dolum (A-dalgası) hızlarının zirvesini, E/A oranını, erken dolum hızının yavaşlama zamanını (DT) ve mitral A-dalgası süresini içeriyordu. Erken diyastolik halka hızı, PW doku Doppler görüntüleme ile e' olarak ifade edildi. Mitral giriş akımı E hızı/doku Doppler e' (E/e') hesaplandı ve izovolümik gevşeme zamanı (IVRT) ölçüldü. Pulmoner venöz dalga formlarının ölçümleri, sistolik (S) zirve hızını, anterograd diyastolik (D) hızını ve atriyal ters dönme süresi (Ar) ile mitral A-dalgası süresi (Ar-A) arasındaki zaman farkını içeriyordu.
Sonuçlar: E/A ve septal e' CR grubunda kontrol grubuna göre daha iyiydi. (sırasıyla p=0,048'e karşı p=0,006). E/e' ölçümleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0,138). Hastaların sol ventrikül diyastolik fonksiyonu kardiyak rehabilitasyon ile kısmen iyileşti. Bireylerde enfarkt ile ilişkili arter (IRA) ile sol ventrikülün diyastolik fonksiyonel ölçümleri arasında bir ilişki yoktu. Sadece hipertansiyonun E/A ile anlamlı şekilde ilişkili olduğu bulundu (p=0,000).
Sonuç: CR, AMI geçiren ve PCI ile başarılı bir şekilde revaskülarize edilen hastalarda, özellikle hipertansiyonu olanlarda, septal e' ve E/A'yı anlamlı şekilde iyileştirir.