Kardeş kıskançlığı birden fazla çocuğu olan her ailede görülebilir. Çünkü her çocuk anne ve babasının ilgisini, sevgisini ve zamanını başkasıyla paylaşmak istemez. Özellikle anne çocuk için dünyayı temsil eder ve onun sevgisini kaybetme korkusu dayanılmaz bir duygudur. Çocuk anne sevgisinin eşit dağıtılabileceğini düşünmediği için bu sevginin paylaşılmasını kaybetmek olarak algılar.
Bazı çocuklar kardeş isterler fakat kardeşleri doğunca kıskançlık yaşarlar. Çocukların duygu dünyasının değişkenlik gösterebileceğini aslında kardeş kavramını tam olarak bilemediklerini buradan anlayabilirsiniz. Çünkü çocuk için kardeş; oyun arkadaşı demektir. Oysa ki oyun arkadaşı diye hayal ettiği hayatlarının merkezine oturmuş ve bütün konforunu altüst etmiştir…
Çocuk kardeşi olduktan sonra artık hayatının eskisi gibi olmayacağını anlar ve bu panikle davranış bozukluğu göstermeye başlar.
Kardeşler arası yaş farkı azaldıkça kıskançlık krizinin büyüdüğü gözlemleniyor. Çünkü 4 yaş öncesi anneye yoğun ilgi ve ihtiyacın olduğu bir dönemdir. Anneden alması gereken ilgiyi alamayan çocuk genelde anneye yardımcı olması açısından kreşe gönderilir. Anne yeni doğan bebeğiyle rahatça ilgilenirken kreşe gönderilen çocuk evden dışlandığını düşünür. Okuldan eve bu düşünceyle dönen çocuk ise agresif ve hırçın tutumlar sergilemeye başlayacaktır. Bu durumda ebeveynler genelde çocuğun hırçın davranışlarını anlamak yerine cezalandırır. Anne ve babasının onu sevmediğini, haksızlığa uğradığını düşünen çocuk tekrar ilgiliyi kazanmak için bebekleşmeye başlar. Örneğin tuvalet eğitimi almışsa tekrar bez bağlanmasını ister, biberondan süt içmek/bebeksi konuşmalar yapmak gibi davranış ve tutumlarını ilgi çekmek için değiştirir.
Çocuğunuza nasıl yardım edebilirsiniz ?
Öncelikle kardeş kıskançlığı normal bir duygudur. Kriz haline ebeveynlerin tutum ve davranışları getirir.
Bebek dünyaya gelmeden çocuğunuza kardeşin ne demek olduğunu onun anlayabileceği bir dille anlatabilirsiniz.
Genelde aile çocukla hiç konuşmamayı doğumdan sonra ‘Bak sana ne aldık’ diyerek çocuğu hastane de kardeşiyle tanıştırmayı tercih ediyor. Peki bu aldığınız şeyi ya istemezse ? Çocukta şok etkisi oluşturmadan kardeş tanımlamasını yaparsanız süreci daha sağlıklı atlatabilirsiniz.
Çocuğun gözü önünde bütün ilgiyi yenidoğan bebeğe vermek doğru olmayacaktır. Anne bebek ile ilgileniyorsa babanın da diğer çocukla ilgilenmesi sürecin şiddetini azaltacaktır.
Çocuğa abla/abi olduğu için ağır sorumluluk yükleyip olgun birey gibi davranmasını beklemeyin sonuçta oda hala çocuk.
Çocuğunuzun eşyalarını izin almadan kardeşine vermeyin.
Kardeşler arasında tartışma olması doğaldır. Fiziksel olarak birbirlerine zarar vermiyorlarsa taraf olmamaya özen gösterin.
Her çocuk ayrı bir dünya, bütün çocuklarınızın karakter özellikleri birbirinden farklı olacaktır. Kıyaslama yapmak onları birbirine düşman eder. Çocuklarınızı kıyaslamayın.
Sonuç olarak kıskançlık normal bir duygudur sadece ebeveyn olarak bu süreçte çocuğa duygusunu yönetmeyi öğretebilirsiniz. Bahsedilen önerilere rağmen sorunla başa çıkamıyorsanız biz uzmana başvurmanızı öneririm.
SAĞLIKLA KALIN !
