Eşyaların asıl değerlerini göz önünde bulundurmadan, onları atmakta veya onlardan vazgeçmekte sürekli biçimde zorluk yaşama. Bu zorluk, eşyaların biriktirilmesi gerektiği algısına ve onları atmakla ilişkili huzursuzluğa bağlıdır. Eşyaların aktif yaşam alanlarında daralmaya ve karışıklığa neden olacak şekilde birikmesi ile sonuçlanır. Yaşam alanlarının karışıklığında 3. şahısların (aile üyeleri, temizlikçi, devlet) müdahaleleri gerekebilir.
Gazeteler, dergiler, eski elbiseler, çantalar, mektuplar, faturalar vb biriktirilir.
Değerli şeylerin de biriktirildiği olur (ama sıklıkla değersiz eşyaların arasında, düzensiz şekilde)
Eşyalar öyle birikir ki mutfakta yemek yapma, yatakta uyuma veya kanepede oturma gibi günlük basit aktiviteler yapılamaz hale gelir.
Alakasız çok sayıda eşyanın yığın halinde, düzensiz şekilde, aslında başka amaç için tasarlanmış yerlere (masa üstü, zemin, koridor,çatı katı vb.) yerleştirilmesi vardır.
Yaşlılarda 3 kat daha yaygındır.
Ana tedavi şekli terapi ve ilaç tedavisi şeklindedir.