Horlama, genellikle hastanın kendisini değil, evdeki diğer hastaları rahatsız eden bir sorun gibi görülmektedir. Çünkü insan genellikle uyurken kendi horlamasını duymaz ve rahatsız olmaz. Halbuki horlamanın kendisinin hastada neden olduğu zararlar kadar, altında yatan durumlar da problem yaratabilir.
Horlamanın, üretilen ses şiddetine bağlı olarak, işitme kaybına neden olabildiği gösterilmiştir. Bu horlayan kişinin kendisi için de geçerlidir. Ayrıca horlama sırasında ortaya çıkan, bazen de horlamaya neden olan yumuşak damak ve küçük dil, uzun süreli horlamalarla daha da sarkar ve solunum durmasına neden olma potansiyeli taşır.
Eğer horlama sürekliyse, yani kişi haftada beş gece veya daha fazla horluyorsa, horlamayla birlikte uyku apnesi olma olasılığı çok yüksektir. Bu hastalara uyku testi (polisomnografi) yapılarak, uykuda solunum durmaları olup olmadığı belirlenmeli, hasta ona göre tedavi edilmelidir.
Horlamanın tedavisi cerrahidir. Uygun muayene yöntemleri ve tetkiklerle uyurken titreşerek horlamaya neden olan bölge belirlenir, ve uygun cerrahi tedavi uygulanır. Horlamanın cerrahi tedavisinin, uygun bir şekilde uygulandığında, başarı oranı yüksektir.
