1) Çocuğunuza güvendiğinizi onun bazı şeyleri yapabileceğine inandığınızı gösterin.

2) Korkuları olan veya size göre anlamlı olmayan davranışları olan çocuklarınızı yargılamayın sadece anlamaya çalışın.

3) Onlar size bir şey anlatıyorsa bu mükemmel bir durum çünkü onula ilişkileriniz oldukça iyi olduğunu gösterir. Siz de ona karşılık vererek, gözlerine bakarak özgüvenini artırabilirsiniz.

4) Çocuklarımızın zorlukları ile alay etmeyelim. Sidikli demek yerine olur böyle şeyler, bende senin yaşındayken… diyerek yatıştırıp sakinleştirebilirsiniz. Böylece hayatını suçluluk duygusunun yönlendirmesinden kurtarabilirsiniz

5) Çocuğunuza olumsuz eleştiriler yapmayın çünkü yanlışı yapmak her zaman daha kolaydır. Bizde doğar doğmaz bu hale gelmedik. Bardağın boş tarafını, çocuğunuzun da yapamadıklarını görmek kendini doğrulayan kehanete ve hastalığa götürür.

6) Çocuğunuz sizin eseriniz olmakla beraber siz o değilsiniz. Kendisine zarar vermedikçe her şeyine karışmayın, müdahale etmeyin, kararlarına ve özel alanına saygı gösterin. Böylece orijinal ve farklı bir kimlik oluşturmasına katkıda bulunursunuz.

7) Her şey çocuğum için demekten vazgeçin, çünkü siz hem bir eş, hem de bir ebeveynsiniz. Sizin de hayatınız devam ediyor. Başta kendinize olmakla beraber başka sorumluluklarınız da var. Ayrıca her şeyi çocuğu için yaşayanlar bağımlı karakteri olan evlatlara sahip oluyorlar ki hiç tavsiye etmem.

8) Çocuğunuz adına konuşmaktan, yaşayamadıklarınızı onunla yaşamaktan, ihtiyaçlarını daha kendisi fark etmeden karşılamaktan ve durmaksızın beslemekten kaçının. Bu da bağımlı karaktere neden olacaktır.

9) Sadece yemek vererek beslemek sağlam bir psikoloji için yetmez, ayrıca duygusal iklimi ılıman olan bir aile ortamı gereklidir. Bu sayede çocuğunuz duygusal beslenmesini yapabilecektir. İleride evlenirse benzer bir ebeveyn ve eş olacaktır. Terapiste gelen danışanların hepsi bozuk aile düzenlerini anlatmaktadırlar.

10) Çocuğunuz sizin duygu ve davranışlarınızı farkında olmadan model alacaktır. Öyleyse onlara nasihat vermek yerine örnek olmak gerekmez mi?

11) Daha fazla vakit geçirin ve eşinizden de bunu isteyin. Onun açığını kapatmaya çalışmayın.

12) Kendi korkularınızı onlara aşılamayın. Okuldaki sosyal faaliyetlere katılsın, spora gitsin, gönüllü çalışmalara katılsın, okul arkadaşını evine çağırsın ve arkadaşları ile oynasın- sosyal olsun.

13) Bilgisayarda şiddet içeren oyunlar oynamasın, oynadığı süre kısıtlı olsun ve bilgisayarın sadece oyun değil başka işlere de yaradığını gösterin. Rahat etmek için çocuğunuzu internete yönlendirmeyin.

14) Onlarla iletişim kurarken sabit bir duygusal tonda olmalısınız. Öfkeli iken onlara yaklaşmayın, sinirinizin geçmesini bekleyin.

15) Onların duygusal olarak kendinizden kopmadığından emin olmalısınız. İpin ucunu kaçırırsanız yakalayamazsınız. Onların ruhsal durumlarının takipçisi olmalı yani ilgili-haberdar olmalıyız ve aramızdaki o ilişki bağı sapa sağlam durmalıdır.