Çocuk; şüphesiz insanoğlunun sahip olduğu en değerli varlık. Yürümeyi, yemek yemeyi, paylaşmayı, merhameti ve sayamadığım daha birçok yaşamsal faaliyeti ailede öğreniyor. Hep vurguladığımız gibi eğitim ailede başlar. Peki ebeveyn olarak bu eğitimleri verirken tüm duygusal boşluğumuzu çocuklarımıza veriyor olabilir miyiz? Gözlemlediğim kadarıyla özellikle anne ile çocuk arasında kurulan bağ; bağlılıktan çok bağımlılık. Sağlıklı gelişen çocuk psikolojisi için bağımlılıktan kaçınmamız gerekiyor. Farkında olmadan küçücük bedenlere fazlasıyla yükleniyoruz. Biraz daha konuyu açacak olursak örneğin ilgisiz eşin yerine konulan çocuklar… Genelde evliliği kurtarmak için yapılan çocukların hazin sonudur. Özellikle bizim toplumumuzda erkek çocuklarını baba yerine koyma çok fazla.. Baba babadır, anne annedir, çocuk ise sadece çocuktur. Eş yerine konulan çocuk ergenlik ve yetişkinlik döneminde ikili ilişkilerde zorluk yaşayabilir. Evlendiği dönemde ise bağımlı olduğu ebeveyninden tamamen kopamadığı için kendi evliliğine odaklanamaz ve sorumluluklarını yerine getiremez. Ailesinde gördüğü bu yanlış ilişkiyi doğru sanıp aynı ağır yükleri kendi çocuğu veya çocuklarına yüklemeye başlar. Bu döngü hep böyle mi devam edecek dediğinizi duyar gibiyim Elbette hayır.. Farkındalığınızı arttırarak bu döngüyü kırabilirsiniz. İşe kendinizden başlamanızda fayda var. Bu farkındalığı arttırmak için kendinize şu soruları sorabilirsiniz;
Bütün hayatım çocuk üzerine mi kurulu?
Duygusal boşluğumu çocuğumla mı tamamlıyorum?
Eşime göstermediğim ilgiyi çocuğuma mı veriyorum?
Çocuğuma yol gösterici mi oluyorum yoksa onun yerine karar mı veriyorum?
Çocuğumu kukla olarak mı görüyorum?
Çocuğumu evliliğimi kurtarmak için mi yaptım?
Kendime ait özel alanım var mı?
İleride çocuğum evden herhangi bir sebeple ayrıldığında (okul, evlilik vs.) hayatım tamamen boşalır mı?
Annelik ya da babalık benim için görev mi, bilinçli kabullendiğim bir sorumluluk mu?
Çocuk eğitimimde anne babamın hangi yanlışlarını uyguluyorum?
Bu sorulara ne kadar doğru cevap verirseniz, değişimi ve dönüşümü o kadar hızlı gerçekleştirebilirsiniz. Çocuk eğitiminde en temel öğe dengeli olmaktır. Aşırı bağlanma ne kadar zararlıysa çocukla bağ kurmamakta bir o kadar zararlıdır. Çocukla birlikte eş kavramını unutma, arkadaş ilişkilerinden tamamen kopma, hayatı durdurma gibi eylemler uzun vadede sizleri sıkıntıya düşürebilir. Önemli olan bir gün yanında olamadığınızda bununla baş edecek güçlü bireyler yetiştirebilmek.. Dengeyi kuramıyor ve çocuk eğitiminde bocaladığınızı hissediyorsanız geç olmadan uzman destek almanızı öneririm.. Sağlıkla kalın.
