Çocuğun kendini en güvende hissettiği alan aile bireyleriyle yaşadığı evdir. Ev ortamında sevgi, şefkat ve bakım ihtiyaçları giderilir. Kuşkusuz bu düzenin bozulması çocuğun üzerinde olumlu ve olumsuz etkilere neden olacaktır. Genelde çocuğun tüm hayatı olumsuz etkilenecek gibi düşünülür. Oysa ki sağlıklı tek ebeveynli ortamın kurulması, çatışma dolu fakat iki ebeveynli ortamdan daha iyidir. Hatta sorunlu ebeveynle daha az temas etmenin çocuğun iyi olma halini pozitif etkilediğini söyleyebiliriz. Toplum algısının aksine boşanmış aile çocukları mutsuz evliliklerin içine hapsolmuş çocuklardan daha sağlıklı büyüyebilir. Boşanma sonrası çocuklarda görülen davranış problemlerinin nedeni aslında boşanma değildir. Çocuklara karşı yanlış ebeveyn tutumu, ayrılığı anlatırken doğru iletişim kurulmaması, toplumsal normlar, ekonomik problemler ve anne-baba arasında bırakılan duygusal olarak sıkıştırılmış çocuklarda problemler gözlemlenir. Zamanında destek alınamadığında genelde; karşı gelme, depresyon, endişe, öfke problemleri, sosyalleşememe gibi sorunlar yaşanmaktadır.
En sık rastlanan problemlerden biride ebeveyn çatışması arasında kalan çocuklardır. Anne-babanın birbirlerine duyduğu nefreti çocuğun yanında sürekli dile getirmesi, çocukta gördükleri olumsuz davranışları karşı tarafa yüklemesi, ayrılan eşi cezalandırmak için çocuktan mahrum bırakmaya çalışmak gibi daha sayamadığım birçok yanlış tutum çocuğun yıpranmasına neden olmaktadır. Boşanma olağan bir durum iken bunu kriz haline getirip yıpranmak /yıpratmak neden? Sevgili ebeveynler bu süreci kangren haline dönüştürmemeye ne dersiniz? Bunun için bakış açınızı değiştirmeniz yeterli olacaktır. Eşinizle yollarınızı ayırabilirsiniz fakat ebeveynlik ömür boyu sürecek bir serüven..
Peki süreci en az hasarla nasıl atlatabiliriz?
Çocuğa güven ortamının devam edeceğini anlatmalı ve sorumluluklarınızı yerine getirmeye devam etmelisiniz.
Özellikle suçlama içermeyen ortak dil kullanımı, samimi, açık ve tutarlı bir ifadeyle çocuğun yaşına uygun açıklama yapılmalısınız.
Bu kararı çocuğun kendini rahat hissettiği mümkünse ev ortamında anne ve baba birlikte söylemelidir.
Çocuğun bu olaydan sorumlu olmadığı vurgulanmalı ve duygularını paylaşmasına müsaade etmelisiniz.
Süreçte dalgalanmalar olabileceği için ‘Daha mutlu olacağız’ gibi ifadelerden kaçınılmalıdır. Çünkü bu çocuğu beklentiye sokacaktır.
Çocuğun sağlıklı gelişimini korumak için önlemler alınmalı, normalin dışında davranışlardan uzak durulmalısınız.
Yaş ve cinsiyete göre çocukların boşanmadan etkilenmeleri farklılık göstermektedir. Örneğin okul öncesi dönemde (0-6 yaş) boşanmanın etkisiyle tekrar alt ıslatma gibi öğrenilen davranış tekrara düşebilirken, okul döneminde(6-12 yaş) içe kapanıklık, öfke, karamsarlık gibi problemler gözlemlenebilir. Süreci daha sağlıklı atlatabilmek adına anne-baba iş birliği ile hareket etmelidir. İhtiyaç duyulduğunda boşanma durumunu kabullenebilmesi için çocuk uzmanla görüştürülebilir.
Sağlıkla kalın..
