“İçeri sesi” ve “Dışarı sesi” yöntemi
Çığlık atmak ve bağırmak, yürümeye başlayan çocuğunuzun geliştirebileceği daha az sevimli alışkanlıklardan biridir. Hayatındaki her şeyde olduğu gibi, çocuklar sesini de sürekli dener ve sesinin, her şeyi anlatmak için kullanabileceği bir enstrüman olduğunu giderek daha iyi anlar. Dahası bağırdığında ya da çığlık attığında çok daha hızlı dikkat çektiğini de fark eder.
Bazı çocuklar ebeveynlerini, bağırmalarını engellemek için koşullandırmayı başarır. Anne babalar da bunu genellikle çocuklarının istediğini hemen yerine getirerek yapar. Ancak bu durumda çocuğa bağırmanın çok işe yarayan bir yöntem olduğu mesajı verilmiş olur.
Çocuğunuzun bağırmasını engellemek için:
-Çocuğunuza, bağırmanın kulaklara zarar veren bir eylem olduğunu açıklayarak başlayın.
-Çocuğunuza normal bir ses kullanana kadar cevap veremeyeceğinizi söyleyin.
-Ancak bunları bağırarak söylememeye dikkat edin.
-"Bu senin dışarı sesin. Parkta oynarken dışarı sesimizi kullanabiliriz. Ama evde ve diğer kapalı ortamlarda içeri sesimizle konuşmamız gerekir" şeklinde bir açıklamada etkili olacaktır.
-Çocuğunuza sesiyle yapabileceği, fısıldamak veya şarkı söylemek gibi daha eğlenceli başka yollar gösterin.
-Fısıldamanın pek çok çocuk tarafından, bağırmaktan çok daha dikkat çekici bulunduğu gözlemlenmiştir.
-Fısıldamak, aynı zamanda özel ve gizli de geldiği için çocukların bağırmak yerine kullanabilecekleri çok daha iyi bir alternatif olabilir.
-Hatta onunla, bir şey isterken ya da önemli bir şey söylerken “Fısıldayarak söyleme-isteme oyunu” bile başlatabilirsiniz.
