Merhaba Soner Bey, 43 aylık bir kızım var, çalıştığım için annem bakıyor. Kreşe vermek istiyorum ama kesinlikle gitmek istemiyor, okula gitmicem diye ağlıyor. Benden hiç ayrılmak istemiyor. anneme bıraktığımda arkamdan ağlama huyu yok. fakat anneannesi ve dedesi dışında kimseyle kalmıyor. Daha önce baleye gönderdim ama bensiz derslere girmek istemediği için bırakmak zorunda kaldık. Zorla bıraktığımda ise, 1 saatlik derste sürekli ağlamış. Okulu nasıl sevdirebilirim, ona nasıl davranmalıyım? Kısa süre önce eşimden ayrıldım. Kızımın babasına çok düşkünlüğü yok fakat özellikle boşanma olayından sonra beni hiç bırakmak istemediğini düşünüyorum. Eşime sürekli kızına telefon etmesini, onunla konuşmasını hatta her zaman görebileceğini söylememe rağmen arayıp sormuyor. Kızım oyuncak telefonuyla her gün babasını arayıp konuşuyor. Boşanma olayını bu yaşta bir çocuk nasıl algılar, bu konuda kızıma gerekli açıklamayı yapıyorum ama kızımın etkilenmesini istemiyorum. Bunu nasıl aşabilirim? Çok teşekkür ederim.
Aslı Hanım merhaba, Boşanmalarda çocuklar yalnızlık ve dışlanma duygusuna kapılabilirler. Bu anlamda özellikle kız çocukların babalarına ihtiyacı daha fazla olabiliyor. Doğru yaklaşım çok önemli. Bu yaştaki kız çocukları rol model olarak algıladıkları babaları ile iletişimin güçlü olması gerekir ve aynı zamanda bu duygularını tatmin edemedikleri içinde anneye gereğinden fazla bağlılıkları oluşur. Bu bağlılıklar kızın özgüvenine negatif etkileyen unsurdur. Bundan dolayı: Öncelikle çocuğunuzun psikolojik durumu, algıları nasıl olduğunu algılamak için bir pedagogdan destek almanızı öneririm. Daha sonra da sizin çocuğunuza ve babanın çocuğuna nasıl yaklaşması gerektiği ile ilgili de profesyonel desteğe ihtiyacınız olduğunu söyleyebilirim. Siz