kaygı,

Merhabalar. Bütün hikayeyi bilmediğim için bazı genel kanılardan bahsedeceğim. Çocuğun geçmişte yaşadığı onu derinden etkileyen bir güvensizlik ileride kuşkucu ve kaygılı davranmasına sebep olabilir. Yaptıklarına verilen olumsuz tepkiler, beğenilmeme, sürekli eleştirilme, düzeltilme,uyarılma, hatalarının yüzüne vurulması gibi çocuğu rencide eden tepkiler de hata yapacağım endişesini yaratabilir. Yine otoriter ortamlarda çocuğun hatalarına tahammülsüz davranmak ve sonucunda cezalandırmak başaramama korkusunu doğurabilir. Bu saydıklarım az öncede belirttiğim gibi çocuğun bu tip kaygılar yaşamasında etkin olan genel nedenlerdir. Fakat hiçbir zaman tek yönlü değerlendirilmemelidir. Çocuk, aile içinde, okul ortamında ya da sosyal çevresinde bu tepkilerle karşılaşabilir. Öncelikle bu açıdan değerlendirmenizi öneriyorum. Bir diğer neden ise özgüven eksikliğinden kaynaklanabilir. Kendine güven ihtiyacı yeterince karşılanmamış bir çocuk böyle kaygılar yaşayabilir. Sizin yapmanız gereken şey ise onu her konuda desteklemek, cesaretlendirmektir. Fakat bunu gerçekçi sınırlar içerisinde yapmanız önemlidir. Her şeyi " sen yaparsın, harikasın, süpersin" gibi samimi olmayan bir şekilde değil, " bunu yapabileceğine inanıyorm, sana güveniyorum, yapamazsan bile önemli değil, ben yine seni sevmeye ve yanında olmaya devam edeceğim" gibi güven verici mesajlarla desteklemelisiniz. Yapamadığında " önemli değil, bir dahaki sefere daha iyisini yapabilirsin" diyerek onu cesaretlendiren konuşmalar yapmalısınız. Başarılarını takdir etmeli, küçük şeylerde bile onu önemsediğinizi gösterin. Okulda yaşadığı problemler varsa da sınıf öğretmeni ve okul rehber öğretmeniyle görüşerek okuldaki tutum ve davranışlarını, arkadaşlık ilişkilerini, duygusal yapısını birlikte değerlendirip ortak bir yol izleyebilirsiniz.Böylece okulda da desteklenmesini sağlayabilirsiniz. Eğer bir iyileşme sağlayamazsanız bir uzmandan destek alabilirsiniz. Sevgiler...