Romatoid Artrit (RA), başta sinovyal eklem ve periartiküler yapılar olmak üzere vücuttaki birçok doku ve organı etkileyen sistemik, otoimmun ve inflamatuar bir hastalıktır. RA’nın en belirgin özelliği el ve ayak gibi küçük eklemler başta olmak üzere birçok eklemde hassasiyet ve simetrik tutuluma neden olmasıdır.
Propriosepsiyon, Latince “proprius” (kendine ait olma) ve “ception” (algılama) kelimelerinin birleşiminden oluşmaktadır ve kişinin kendini algılama yeteneği anlamına gelmektedir. Propriosepsiyona katkıda bulunan mekanoreseptörler proprioseptörler olarak adlandırılır ve bunlar kas, tendon, eklem, fasya ve derideki reseptörlerde bulunmaktadır.
Yaşlanma ile birlikte meissner ve pacini cisimlerinin birim alandaki yoğunluğunun azalması, derideki reseptörlerde meydana gelen değişiklikler ve eklem mekanoreseptörlerindeki azalma sonucunda propriosepsiyon duyusu azalmaktadır. Yapılan çalışmaların sonuçlarına göre bu duyunun RA hastalarında da azaldığı görülmektedir. Bu azalmanın muhtemel sebebi RA hastalarında eklemlerdeki ligament, kapsül ve kemik yapılarının yaygın tutulumuna bağlı olarak proprioseptörlerin etkilenmesidir. Dolayısıyla hastalık süresi arttıkça kayıp oranı da artacaktır.
RA hastalarının yaşı ve hastalık süresi göz önünde bulundurularak özellikle günlük işlerde önemli rol oynayan el-el bileği eklem propriosepsiyon duyusunun geliştirilmesine yönelik egzersiz programları tedavisine mutlaka eklenmelidir.
