Merhaba, benim daha önce benzerini görmediğim ve son bir-iki aydır hissettiğim bir problemim var. Ben on altı yaşındayım. Normalde, öfkeli bir insan değilimdir, hatta öfkemi dışarı vurmaya da gerek duymam, çoğunlukla olay sırasında anında sakinleşebilirim. Ama bu içime atma şeklinde değil, tamamen sakinleşebilirdim. Fakat son bir aydır, aşırı öfkeliyim. Ergenlikte görülen agresiflik ya da öfke gibi öfke değil bu sanırım, çünkü özellikle 12 yaşındayken bu aşırı agresiflik sorununu yaşamıştım bir dönem, öyle kuru bir öfke değil. Gerçekten hastalıklı bir öfke. Olaylara karşı aşırı tepki vermem söz konusu değil, zaten bir öfke var, saçma sapan yerlere patlamasın diye ben onu olaylara yönlendiriyorum. Yani öfkemin bir sebebi yok. Fakat geçmişimde boşanma, şiddet, cinsel taciz var. Fakat bu olayları tamamen atlatmıştım, yani bunlara birikmiş bir öfke olamaz ve şu an hayatımda bir problem yok, tamamen yoluna girmiş durumda. Buna rağmen normalde hiç umurumda olmayan şeyler aşırı gözüme takılıyor, zaten öfkeliyim, bunlara normalde kızmayacağım halde kin ve nefret seviyesinde bir öfke duyuyorum. Bir türlü içimden atamıyorum, çok ciddi fiziksel sorunlara sebep oluyor. Normalde günde 5-6 saat uyuyan ben, 11 saatte kendime gelemiyorum. Kendimi tutmaya çalıştığım için adeta halsizim. Öte yandan, bir şekilde bu öfkeyi patlatırsam (genellikle yarım saat kadar süren ağlama krizleri şeklinde oluyor ve haftada 1 kadar oluyor) çok duygusuzlaşıyorum. Sadece öfke değil, bir-iki gün kadar hiçbir şey hissedemiyorum. Otomatik bir tepki olarak gülüyorum ama neşeli olmuyor, üstelik üzülmüyorum da. Yani depresiflik değil de, gerçekten hiçbir şey hissetmiyorum. Ne yapacağımı şaşırdım, ilaç kullanmak istemiyorum, psikiyatriste gitmek konusunda da kararsızım. Sorunum ne olabilir? Ne yapmalıyım? İlaçsız çözülebilir mi? Yardımlarınız için şimdiden teşekkürler.
Bu durumun sebebi ve çözüm şekli başvuracağın psikiyatri kliniğinde netleştirilebilir.İlaçsız veya ilaçlı buna karar verilir.