Merhaba Serap Hanım,biri 3 yaşında ve diğeri de henüz 1.5 aylık olan iki kızım var. Büyük kızım bu ara haliyle kıskançlık krizleri yaşamakta. Mümkün olduğunca sabırlı ve itinalı davranmaya çalışıyorum ama artık bunaldım. Öfke nöbetleri geçiriyor, bana vuruyor hırsla,olmadık talepleri var. Artık durumu kontrol edemeyeceğimi düşündüğümde onu odasına götürüp sakinleşinceye kadar kendisiyle ilgilenemeyeceğimi söylüyorum. İnatla ağladığı zaman dikkatini dağıtamıyorsam, ikna edemiyorsam duyarsızlığı tercih ediyorum kendisi benimle iletşim kurana kadar. Benim üzerimde otorite kurmaya kalkıyor buna net ve kararlı bir söylemle karşı çıkıyorum. Babasının kendisiyle ilgilenmesi taleplerini kabul etmiyor,yemek yedirme veya giydirme gibi,bebeğimizi bırakıp ben ilgileniyorum bu durumda. Bunlar doğru davranış şekilleri midir? Çok bunaldım,çok üzülüyorum özellikle odasına götürdüğümde. Ne tip mahrumiyetler olmalı, bu tip bir ceza doğru mu?Teşekkür ederim.
Zeynep Hanım merhaba, Kızınızın tepkisi normal, çünkü o da henüz çok küçük.Ay itibarıyla bakarsak 36 aya kadar olan çocukların bebek olarak tanımlandığını da bilmenizde fayda var.Küçük kızınız durumun farkında değil, onun açısından ihtiyaçları karşılandığı sürece sorun yok ama büyük kızınız tam da sizin ilginize muhtaç olduğu bir dönemde. Onunla küsmek, tavır almak yerine onu yanınıza çekmelisiniz.Kardeşinin bakımı konusunda ufak tefek işleri ona yaptırırsanız durumun daha kolaylaştığını göreceksiniz.Çünkü biz genellikle büyük çocuğu uzak tutmaya çalışırız.Kardeşiyle ilgilenirken mümkün olduğunca iteriz.Oysa tam tersi olmalıdır.Kardeşinin bakımına katkıda bulunursa hem daha kolay kabullenir, hem de kardeşine sevgiyle bağlanır.Örneğin kardeşine ninni söylemesini isteyin, siz bezini değiştirmek istediğinizde bebeğin bezini büyük kızınızın getirmesini talep edin.Kıyafetlerini,biberonunu abladan isterseniz büyük hevesle yardım ettiğini göreceksiniz.Çünkü onun tepkisinin nedeni siz küçük bebekle ilgilenirken onunla ilgilenen kimsenin olmadığını düşünmesidir.Halbuki siz kardeşiyle ilgilenirken büyük kızınızı da yanınıza çekerseniz çok mutlu olacaktır.Bu arada da motive edici konuşmalar yapın.İyi ki varsın, sen olmasan ben çok yorulurdum, kardeşinin bakımında bana yardım etmenden çok mutluyum.. gibi olumlu konuşmalarınız çok etkileyici olacaktır. Bir de kafa karışıklığınızın çözülmesi açısından bir psikologla görüşüp fikir almak, başa çıkma yöntemlerini öğrenmek yararlı olur. Yavrularınızı sağlıkla büyütmeniz dileklerimle, sevgilerimi gönderiyorum.