Dr. Psk. Mualla OKTAY

Mazide cıvıl cıvıl hayat dolu gülmeyi seven, bir genç kızı geri de bırakmış, yıllar geçtikçe her gün üzerine konulan ağırlıkla yıpranmış, karamsar, beyninde intihar tasarımları ölümün eşiğine gelmiş bir kadındım. Bu korkudan nefret ediyordum. Mantıksız bir insan değildim ama korku mantığı bastırıyordu. İçindeki sevgi tomurcuklan kurumuş, güzeli fark edemiyordum, büyük bir güvensizlik duygusu vardı. Kin, nefret, öfke bedenimde çete oluşturmuşlardı. Gözyaşı musluklarım bozulmuştu. Bir labirentin içindeydim ve her gün etrafıma duvar örülüyordu. Sonuç vermeyen arayışlar. Eşimin ailesi öğrendikten sonra dışlanmanın verdiği duygusal baskı, kendimi boğaz tokluğuna çalışan bir sığıntı gibi hissediyordum. Nerde bir çare olacak tedavi yöntemi bulsam bir ümit ışığı da olsa eşimle kavga gürültü peşinden koşuyordum. Kendime devamlı bir şeyler ispatlamak zorundaydım. Evliliğimi ayakta tutmam gerekiyordu, cinsel yönüm zayıf olduğu için kendimi beden gücümle ortaya çıkartıyordum. Erkeğin yapacağı işleri de üstlenmiştim, boya badana tadilat, alışveriş hep kendim yapıyordum, emir eri olup çıkmıştım. Üstelik yazın memleketime gidip çay toplardım, eşimin ailesine çalışkan görünmek zorundaydım, işçiye para vermez hep ben çalışırdım. Her çay fidanının dibinde bir kova gözyaşım vardır.İstanbul'a dönünce de boş durmazdım yaptığım dantelleri satar para biriktirirdim, çünkü yarınım yoktu! Sorunumun temeline inince eğitimimde aksaklık olduğunu gördüm elime devamlı taşıyacağım bir namus bayrağı vermişlerdi aynı, olayları diğer teyze kızları da yaşamıştı. Tedavide, sanki bayrak elimde cenge gidiyorum. Doktorumun muhteşem bir gidiş yolu vardı. Bana önce cinsellik hakkında bilgiler verdi. Onları beyne yükledim, yıllarca beslediğim, büyüttüğüm korku korkmaya başlamıştı. O kaçtıkça biz kovaladık peşine üç kişi takılmıştık. Doktorum, eşim ve ben kollar sıvanmış kovalamaya başlamıştık. Muhteşem bir etüt çalışması vardı. Terapi olumlu yönde ilerliyordu her terapiden sonra etrafımda örülen duvarı tokmaklayıp yıkıyordum.Son seansta korku tümüyle gitmiş vücut rahatlamış iki beden bir olmuştuk. 14 yıl sonra yeni bir yuvanın temeli atılmıştı. Mutluluktan uçuyordum, inanamıyordum. Allah’ıma şükrettim. Sabaha kadar uyuyamadım, doktoruma sarılıp sevinçten ağlamak istedim, gece telefon açmak istedim eşim engel oldu. İnsan oğlunun yaşamında en önemli yerin cinsellik olduğunu öğrendim. Başarının ve çöküntünün temel kaynağı olan kadının cinselliği, bir hükümeti yıkabilme gücüne sahipmiş." ÖNCE Geçmişte yaşadıklarıma ve duyduklarıma çok inanmıştım ve çok korkmuştum, uzun yıllar onların etkisinde kalmıştım. Korku, aşağılanma, çaresizlik,hayal kırıklığı, güvensizlik ve suçluluk duyguları hissetmiştim. Cinselliğin pis, kirli ve şiddet içeren yanlarını, şehvetin insanı küçülten, aşağılayan bir iç güdü olduğunu düşünüyordum. Cinsellik mide bulandırıcı idi; ama bazen de hoşuma gidiyordu ama bunu kendime itiraf edemiyordum. SONRA Artık tamamen cinsel ilişkiye girebiliyorum. Karşılıklı zevk alıp yaşanabilecek bir şey olan cinselliğin güzel bir paylaşım olduğuna inanıyorum. Kesinlikle tiksindirici bulmuyorum .Günah olmadığına inanıyorum. Eski yaşadıklarımla ilgili hiç bir şey hissetmiyorum, korkmuyorum kendimi suçlamıyorum. Onlar " sapıktılar" deyip gülüp geçiyorum. Görüşü Şikayet Et

16 ve 17 yaşlarına yakın zamanlarda gerek duyduklarım gerekse yanımda anlatılanlar beni çok etkiledi ve bilinç altıma yerleştirmişim. Örneğin: Birinde o geceye dair çok acı çekmiş zor olmuş hatta kanama fazla olmuş doktora gitmişler. Başka birisinden kızlık zarı yırtıldığında kan gelmemesi kız olmadığı gerekçesiyle doktora gidip muayene edilmesi, bundan çok etkilenmiştim. Bizim yöremizde kız olup olmadığını anlamak için ertesi gün (ilk geceden sonra) çarşafa bakılır.Bu olay beni aşırı etkiledi. Fakat eşimin ailesinde böyle bir olay yoktu ama nedense bu düşünce benim kafamda büyük bir olay olarak yer etti. Birde bunu duymuştum,ilişki anında ***in içeride kalması kadının o sırada kendini kasıp ***in içeride kalması ve o şekilde doktora gitmeleri. Benim en çok etkilendiğim ve kafamdan bir türlü çıkarıp atamadığım düşünceler.Aslında zamanı geri çevirip gitmek mümkün olsa böyle konuşmalar dinlemez ve böyle düşüncelere sahip olmazdım.O yaşlarda bırakın cinselliği ailene hastalandım bile diyemezdik utanırdık. Böyle olmamın sebebi o kadar mutlu ve huzurlu bir çocukluğum geçmedi,hep kavga ve tartışmanın bol olduğu neredeyse hiç eksik olmadığı bir ortamda büyüdüm.Cinsel ilişkiye girmek o anda olmaması beni aşırı soğutuyor.Hep bugün yarın diye(yani olacak diye erteliyorum kendi kafamda) sinirlerimi bozuyor.Hiç olmayacak şeyi kafama takıp kuruyorum. Sonra bunu dev haline getirip başka bir olaya başlıyorum. Eşime haksızlık edip onu kırıyorum. Mesela; Kadınlarla oturmalarda bana şu sorunun sorulmasından artık nefret ediyorum.Sizin çocuğunuz var mı? Hayır yok diyorum hemen arkasından Niye, olmuyor mu? Kocandan mı? Senden mi? Kaç senelik evlisiniz? Bayağıda çok olmuş doktorun kim niye size öyle söyledi sorun neymiş? (vs...) Beni çok üzen başka bir konuda birisinin hamile olmasını duymak.Onu bana söylerlerken yüzümdeki ifadeyi tahmin edebiliyorum. Hüzünlü bir suratın üzerinde sevinmiş rolü yapan biri.Sonrasında eve gelip kaç defa ağladığımı ve günlerce etkisinde kaldığımı biliyorum. Arkamda kaç defa duydum "Bunun çocuğu yok mu?" bu beni çok acıtan bir soru şeklidir.Bu yüzden kendime çok sordum. Allah'ım neden ben her normal insan gibi cinselliği yapamıyorum.Kocamı mutsuz ediyorum.O bunları hak etmiyor.Ben gerçekten çok günahkarım diyorum. Eksik bir insan olarak görüyorum.Benim için en önemlisi ödevlerimi eksiksiz yapmak çünkü sadece iyileşmek istiyorum. Kocamı ve kendimi mutlu etmek istiyorum.Sağlıklı normal yaşamak ve yaşatmak istiyorum.Size çok güveniyorum Lütfen beni iyileştirin. Görüşü Şikayet Et

Ben çocukluğumda bekaretin anlamını bilmezken, erkek arkadaşlarla oyun oynardım,annem bana oynamamamı söylerdi. Ergenlik çağına geldiğimde ise,annem cinsel sorunlarımla utanma gerekçesiyle ilgilenmezdi. Vücudumdaki gelişmeler bende saklanma ve utanma duygusunu aşıladı. Bol giysiler giyinirdim, adet gördüğümü saklardım.Böyle olunca da içime kapanırdım.Cinselliğe karşıda hiçbir eğilimim olmadığı için cinsel ilişkiyle ilgili hiçbir bilgim yoktu.Sadece arkadaşlar arasında konuşmalardan bahsedilirdi.Evlenildiğinde ilk gecenin zor geçtiğini kızlık zarının yırtılmasıyla şiddetli bir acının çekildiği kanamaların 3-4 gün sürdüğü birleşme sırasında kızın cinsel organını kasmasıyla eşlerin birbirine yapışık kaldığı hastaneye götürüldüğü anlatılırdı. Birde ***in uzun ve geniş olduğu anlatılıp büyüklüğüne göre acının fazlalaşacağı anlatılmıştı.Ben evlendiğimde cinsel ilişkiye girmeden önce kıyametin kopmasını isterdim.Kendimi cinsel ilişkiye girmiş olarak hayal edemiyordum, çünkü aklım almıyordu; vajinanın küçük bir giriş yeri vardı. Penis ise vajinanın girişinden iki kat fazlaydı.Penisin vajinaya girmesi için acı veren bir yırtılmanın olacağını düşünürdüm. Birde cinsel ilişkiye özendirecek olumlu şeyler duymadım.Sırf erkeklerin zevk aldığı bir ilişki olarak düşünürdüm.Çünkü evli kadınlar kocalarının cinsel ilişkide bulunmak istediklerini kendilerinin bunu red ettiklerini söylerler ve kaçış yolu aradıklarını söylerlerdi.Böyle olunca da cinsel ilişkinin acı çekmekten başka birşey olmadığını düşünürdüm. Ama nişanlandığımda eşimle uyum içerisindeydik.İlk gecenin kolay geçeceğine inanmıştım.Ona içimdeki cinsellikle ilgili sıkıntılarımı anlatmıştım. Biraz rahatlama olmuştu, ama ilk gecenin geçmesiyle tam rahatlama yaşayacaktım.Evlendiğimde ilk gece umduğum gibi geçmedi. Eşimle ben bir odada kaldık.Dışarıda çarşafı bekleyen 5-6 kişi vardı.Bir saat olmadan bizden çarşaf istendi.Bizde daha olmadığını söyleyince panik yaratıldı.Ebe getirildi ilişkiye engel birşey var mı diye baktırıldı. Bana zaten cinsellikle ilgili pek birşey anlatılmamıştı. Bilgisizliğinde verdiği üzüntüyle utanma duygusuyla heyecanla çaresizlikle artık ben tekrar içime kapandım.Eşim olayı dolaylı yollarla kapatıp, sonra ortamın yumuşadığı anda cinsel ilişkiye gireceğimizi söylemişti.Birçok cinsel ilişki denemelerinden sonra hala ilişkiye giremedik.Şimdi ise bunun acısını yaşıyoruz. Not: Bilinçaltıma yerleşen her türlü korkuyu, özellikle acı çekme korkusunu üzerimden atmak istiyorum.En son umudum sizsizin.. Görüşü Şikayet Et

Liseye giderken arkadaşlarımın anlattıklarından etkilendim.Ben böyle konuların çok yabancısıydım.Hiçbir şey bilmiyordum. Bir arkadaşım kocaya kaçmıştı, ve bir süre sonra arkadaşlarla ziyarete gitmiştik.Herkes baskı yaptı,kaçan arkadaşa ilk geceyi anlat diye ve arkadaşım anlatmaya başladı.Çok acı çektiğini ve zor olduğunu söyledi. Bir kerede bir arkadaşımın ablası evlendi ilk geceyi arkadaşıma anlatmış.Tabi ki oda bize anlatmıştı.Ve ben nişanlıyken arkadaşlarım "ne yapacaksın yandın" diye beni korkuturlardı. Evlendikten sonra eşimi sevdiğim halde birlikte olmak istemedim.İçimden gelmiyordum korkuyordum.Korktuğumu da söyleyemiyordum. Eşim yanıma geldiğinde zevk duygusu değil içimi elimde olmadan korku sarıyordu.O anda arkadaşlarımın anlattıkları gözümün önüne geliyordu ister istemez kasılıyordum. Görüşü Şikayet Et

Benden önce evlenen arkadaşlarımdan birisi "keşke karyolanı demirli alsaydın buna ihtiyacın olacak tutunursun" demişti. Onunki de bir haftanın sonunda olmuş.Hatta kaplıcalara gitmişler.Anlattığına göre öyle bir çığlık atmış ki alt komşu gelip kapıya vurmuş. Onlarda açmamışlar. Lisedeyken bir arkadaşım fıkra anlatmıştı.Adı üstünde fıkra ama hala unutamadığıma göre bilinçaltıma yerleşmiş olmalı diye düşünüyorum. Fıkradan hatırladığım sadece şu "yeni evlenen çift gerdeğe girmiş.Adamın ***i vajinanın içinde kalmış bu şekilde onları doktora götürmüşler vs.." Biliyorum çok komik böyle birşey fıkrada olabilir ama aklıma geliyor işte. Ortaokula giderken annemle arkadaşlarının bir konuşmasına şahit olmuştum.Komşumuz şaime teyze hamile kalmış,ve bebeğini vajinasına şiş sokarak düşürmüş. Vajinaya sivri birşey sokulması içime ürperti veriyor. Aynı şekilde mastürbasyon yapan kızların cinsel organlarına havuç salatalık gibi sebzeler sokup içinde kırılınca doktora götürüldüklerine dair çeşitli hikayeler duymuştum. Bunlar hem ürperti hem tiksinti veriyor bana. Çocuklukta kızlar genellikle birbirlerine şu soruyu sorarlar; En çok hangisinden korkuyorsun? ilk geceden mi? Doğum yapmaktan mı? Daha çocukluktan zihnimize yerleşmiş bu ikisinin korkulması gereken olaylar olduğu.Ben bundan etkilendiğimi düşünüyorum.Çünkü bu soruyu bana en az beş arkadaşım sormuştur. Ve sayısız ilk gece hikayeleri dinledim.Ben böyle bir şeyi kimseye sormadım sormamda. İnsanlar niye anlatırlar ki Hiç mükemmel ilk gece geçirdim diyene rastlamadım. Not: İnsanların sürekli "bebek yok mu?" diye sorması artık acı veriyor bana. Bahaneler uyduruyorum, askere gidecek daha okul bitmedi gibi. Ama sürekli soruyorlar hatta oturup pazarlık yapıyorlar.Askerden gelene kadar büyütürsün diye.Bu çaresizlik ve çevre baskısı bana gerçekten çok acı veriyor. Görüşü Şikayet Et

Merhaba Mualla Hn. Benim bu cinsellik korkum evlenmeden öncesinde yoktu.Tam tersi evlenmeden öncesinde eşimle flört ettiğimiz dönemlerde bana kolaymış gibi geliyordu. Evlendikten sonra ilk gecemizden itibaren bende elimde olmadan kasıklarımdan itibaren kasılmalar başladı.Eşimin cinsel organı benim cinsel organıma tam değdiği anda sanki içim parçalanacakmış canım acıyacakmış ve takılıp kalacakmış gibime geliyordu. Bir keresinde yabancı bir ülkede gerdeğe giren bir çiftin takıldığını okudum.Beni korku sardı ya bizde kilitlenirsek çözülemezsek nasıl doktor çağırırız nasıl olur ya rezil olursak diye düşünüyordum hep. Birkeresin de yine yakın bir arkadaşım kendi akrabalarında aynı olayın başlarına geldiğini ve doktor yardımı ile çözüldüklerini anlattı.ama bu olaydakinde kadının organında spiral varmış erkeğin organı spirale takılmış. Çevremde ise evlendikten sonra geç ilişkiye giren arkadaşlarım var.Bir tanesi 8 ay sonra bir tanesi 3 ay sonra bir tanesi ise 5 ay sonra ilişkiye girebilmişler, ama benim gibi 3 senesi bitiminde hala giremeyen yok.Yine bir yakın arkadaşım evlendikten sonra 1,5 sene geçmesine rağmen hala cinsel ilişki esnasında acı duyduğunu, yine başka bir arkadaşım pek zevk almadığını söylediler. İşin açıkçası bendede cinselliğe karşı çok büyük bir istek yok, ancak eşim sevişmeye başladığı zaman biraz kıpırdanmalar oluyor bende aslında bende istiyorum niye ben böyleyim diye kendime çok kızıyorum ama söylediklerimle yaptıklarım birbirini tutmuyor eşimi seviyorum onu mutlu etmek istiyorum.o sevişmek istediği zaman itiraz ettiğim zamanlar çok oluyor sonra üzülüyorum yine kendime kızmaya başlıyorum.Kötü biri olduğumu düşünüyorum ama olmuyor olmuyor bende çok sıkıldım çocuk sahibi olmak anne olmak eşimle her aile gibi normal bir aile normal bir karı koca ilişkimiz olsun istiyorum çok üzülüyorum.Eşim evde yokken ve aklıma bunlar geldiği zaman kendimi tutamıyor ağlıyorum.niye böyle oldu ben ne yaptım ne günah işledim suçum ne, ne zaman bitecek diye Allah'a soruyorum. Bunlar bende hep farkında olmadığım sinir stres yapmaya başladı, hiçbir şeyden mutlu olamıyorum.Eşimde bunun farkında sanırım çünkü ne istersem yapmaya çalışıyor. Aslında şimdi beni korkutanda artık acımayacağını en azından çok fazla acımayacağını, parçalanmayacağını belli bir zaman sonra alışacağımı bilmeme öğrenmeme rağmen hala yapamamak, kasılmak bu konuda çok fazla cahilde değilim, kapalı bir ortamda beni baskı altında tutan bir ortamda büyümedim, bunlar niye başıma geldi bilmiyorum.Eşimi de çok seviyorum ama bunlar hep elimde olmadan oluyor. Artık tek umudum sizsiniz.Size güveniyorum.İnşallah olurda dünyanın en mutlu insanlarında biri ben ve eşim olur. Görüşü Şikayet Et

İlk etkilendiğim olay genç kızlığa adım atığım yani ilk adet oluşum.Tam anlamıyla bir şok yaşamıştım.Çünkü öyle birşey yaşayacaşımı bilmiyordum. Adet kanını gördüğümde çok korkmuştum. O anı hatırlayışımda hala içim titriyor. Bir başka konuda annemle babamın cinsel hayatı. Çünkü annem cinselliği hiç sevmezdi,bunu annemin babama karşı tutumundan anlıyordum.Bu durum beni çok düşündürür ve çok üzerdi buna bir anlam veremezdim. Evliliğimin bir kaç gün öncesinde şöyle bir konuşmaya tanık oldum.Kadın ilk gecesinde çok acı çekmiş yani ilk denemesinde çok acımış ve çok bağırmış. Bunları duyunca eyvah dedim ben bu işi nasıl yapacağım. Bunlar beni çok etkileyen şeyler oldu. Acaba düzelebilir miyim?. Tedavi olmayı çok istiyorum.. Görüşü Şikayet Et

Merhaba,ben5senelikevlibirvajinusmushastasıyım.Fakatbirbebeksahibiyim.1,5senelikevliykenartıkbununbirhastalıkolduğunuvebirtedaviyeihtiyacımolduğunudüşünerekpsikoloğagitmeyekararverdimtabikieşimle.Birtakımödevlerverdive2-3seansınsonundatekseferliksonuçvaatedenH.Dbeyefendiyegitmeyekararverdik.Herneysekendimiilaçlarlauyuşturarakbuişinçözüleceğigarantisiniverdi.Dediğigibiilaçlarlailişkiyegirdikamaneacıvebirdahateşebbüsedemedim.Veogecehamilekalmışım.3seneolmuştuvehalentekilişkiyleevliydik.Dahaçokçıkmazagirmiştim.eşimindesteğiolmasaydıkendimizavallıgibihissediyordum.Cinsellikleilgiliokadarbilgisizmişimkiçevremdekonuşulanherolayıbilincimeyüklemişim.Çokcahilmişim.Tekbildiğimilkgeceçookcanınacıcağıveaşırıkanamaolacağıydı.Teyzeminilkgecesininacısonuçlandığıvehastaneyekaldırıldığınıduymuştum.Etkilendim.Kocasıçokkabaymışdefalarcazorlamışvedamarçatlamış.%50duyduğumbütünbayanlarınhattaokuldabilearkadaşlarlakonuştuğumuzdailkgeceacıduyulacağınıhiçzevkalınmayacağınıkanamanınolacağınıhepduydum.Şuanakadarhiçiyibirşeyduymadınmıdiyekendimesorduğumdainanınduymamışım!Kendimeöylebirduvarörmüşümkiensevdiğimkocamabileyıkamıyorum.Kapısızbirduvar....Cinsellik;sevginin,arzunun,hazzın,kendindengeçmenin,şefkatinoluşturacağıengüzelyaşantılardanbiridir.Hazzıyaşıyorumamasınırsızlığınıbilmiyırum.Bizimevlenmedenöncedahailetişimimiziyiolduğunubirbirimizidahaiyianladığımızçokçokiyianlaşanbirçiftik.Geneiyiyiz.Eşimçokanlayışlıamacinselliktenolduğunudüşündüğümbiragresifliğimizveuzlaşamamamızmevcut.Cinselliğitektipiyleyaşadığımiçinarkayüzünügöremiyorum.Eşimindebuyüzüokumasıbanaacıveriyor.Nedenonunolamıyorumdiyerekçoksuçladımkendimi.Sevgitamam,şefkattamam,arzutamam,hazdatamamamaikibedendetekruholamamakcanımıyakıyor.Buolayıçözmekistememdekiilksebepkocamdeğil,kendimdim.Kendimisevmekistiyorum,kendimlebarışmakistiyorum,kendimesaygıduymakistiyorumenönemlisigüvenimiistiyorumkikocamaveçevremevericiolabileyim.Vajinusmusunbenibendençaldığınıbiliyorum. SONRASI: 5.senemizegirdiğimizdeMuallaHocamıtvdentakipettimveyanınagittik.Ödevlervereceğinivebunlaraiyiçalıştığımtaktirdeyeneceğimisöyledi.Onaçokgüvendimveherşeyimleçalıştım.Obenimkaranlıkodadakitekgüneşimdi.6seasınsonundabaşarmıştım.Nebiracınekorkuneheycanherşeyokadariyiydikiinanamadım.Muallahocamsizesonsuzteşekkürler.Siziçokseviyorum.Benibanakazandırdı.artıkçokmutluyumbiryanımeksikdeğil.Kadınlığımıyaşıyorumşükürlerolsun.... Buhastalığasahipolanbayanlaratekricamkendileriniyıpratmadanbuhastalığıçokkolaybirşekildeyenebilirsinizadresbelli,kendiniziüzmeyeinanınhiçdeymez. Görüşü Şikayet Et

Merhaba, ben 2 senelik evli bir vajinismus hastasıyım. Evlenmeden önce böyle bir sorunum olacağını düşünmüyordum. Evlendikten sonra bu konuyla ilgili yaşadığım hayalkırıklığı beni iyice depresif bir hale soktu. Kendimi güvensiz, mutsuz, eksik ve umutsuz hissediyordum. Bu sorun giderek büyüyordu ve benim birşeyler yapmam gerekiyordu. Birgün tv programında Mualla Hanım’ı izledim. O an bu sorunumun çözümünde bana yardım edebilecek tek kişinin Mualla Hanım olduğunu hissettim. Eşimle birlikte hemen randevu alıp, görüşmeye gittik. Oldukça sıcak ve sevecen yaklaşımı beni bu işin çözümü konusunda daha da umutlandırdı. İlk seanstan itibaren çeşitli ödevler vererek korkumun üstüne gitmemi ve onu adım adım aşmamı sağladı. Mualla Hanım’a gerçekten güvendim ve dediği her ayrıntıya önem verdim. Sonunda mutlu sona ulaştım. Mualla Hanım kendimi bulmamı,yeniden mutlu olmamı ve tam bir kadın gibi hissetmemi sağladığınız için çok ama çok teşekkür ederim. Bu sorunu yaşayan bütün kadınların Mualla Hanım’a güvenmelerini ve başka seçeneklerle vakit kaybetmemelerini öneririm. Mualla Hanım’a çalışmalarında başarılar diliyorum... Görüşü Şikayet Et

Ben bir vajinismus hastası idim. Artık değilim:) Uzun seneler, bu problemin üstesinden gelmek için savaş verdim. Çok farklı yerlere gittim, değişik tedaviler denedim. İlk tedavi olma teşebbüslerime başladığımda henüz evli değildim ama bir sorunum olduğunu ve evlendiğimde karşıma çıkacağını biliyordum. Ben daha çok küçükken, bir büyüğümün anlattığı cinsellik konusu nedeniyle bayılmıştım. İlk belirti o zaman ortaya çıkmıştı. Sonradan anladım ki bu konulara ne zaman girilse ben bir fena oluyorum, kulaklarım tıslıyor, duymak öğrenmek istemiyor, bayılma aşamasına geçiyordum. Aradan yıllar geçti. Ve sonunda karar verdim bu konuyu deşmeliyim, bir şekilde çözümü için çabalamalıyım. İlk gittiğim psikiyatr sürece uygun eğitim ve ödevler verdi. Ama ben rezistans gösteriyor, ödevlerde takılıyordum. Bir gelişme kat etmeyince bıraktım. Daha sonra bu ödevlerın olmadığı tedavi yöntemlerine yöneldim. Hipnozu denedim. Hiçbir fayda görmedim. Hipnozun vajinismus tedavisinde yeri yok. Bu şekilde hastalara yaklaşanlar, bence haksız kazanç elde ediyor. Daha sonra evlendim. Eşim böyle bir sorunum olduğunu biliyordu ve anlayışlıydı. Hemen 2.ayımızda profesyonel olarak bu işi yürüten bir kuruma başvurduk. Doktorum çok iyi idi. Uzun bir özgeçmiş hikayesi dinledi ve cinsel terapi seanslarına başladık. Doğru bir yöntem ile yola çıkmamıza rağmen, ben belli bir noktaya kadar ilerleyebildim. Daha sonraki ödevlerde başarı sağlayamadım. İnancım, özgüvenim azaldı. Bu şekilde 4-5 ay zaman harcadım. Bir dönem aklımdan botoks tedavisi geçti. Fakat onu denemenin de doğru olmayacağına karar verdik. Gene farklı bir yöntem olsun deyip, bir kadın doğum uzmanına başvurdum. Bujilerle o bölgede egzersiz yaptık. Aslında kestirmeden sonuca ulaşmaktı benim yaptığım. Fakat kafa olarak hazır olmayınca gene işe yaramadı. İnternette gezen doktor X'in tedavisini de denedim ama sonuç tabi ki vermedi. Hiçbir tedavide beyin olarak hazır olmadığımı şimdi şimdi fark ediyorum. Son olarak Mualla Oktay'a gittim. Gene çok umutsuz olduğum günlerde internette araştırma yaparken, Mualla Hanım'ın "Doktorum sensin" programına katıldığı bir bölümü izledim. O gün ondan randevu aldım. Yaklaşık 3 ay sonra problemi tamamiyle çözdüm. Cinsel psikoterapi tedavisi ile, adım adım ilerledik. Her seansta bir adım öteye geçtim. Bu defa olacağını anlamıştım. O işini çok iyi biliyordu, çok güçlüydü. Beni cinsellik konusunda eğitti, o bölgeyi tanıttı ve sevdirdi. Tüm bunlardan sonra ben de kendimi güçlü hissettim. Ödevleri hiç aksatmadım, seve seve yaptım. Sabahın en erken saatinde, akşamın geç saatlerinde, yorgun olsam da durmadım. O inandı, ben inandım ve bizdeki inancı gören eşim de bu defa olacağına inandı. Daha ilk seanslarda bu işin sonunu gördük. Geçen hafta son seansımıza gittik. Hocamın elini öptüm, minettarlığımı tekrar tekrar belirttim. Şu an eşim de ben de çok mutluyuz. İstiyorum ki bu problemi yaşayan herkesin doğru adrese gitmesini ve en kısa zamanda çözüm yollunu bulmalarını. Sevgilerimi yolluyorum. Dualarım sizinle... Görüşü Şikayet Et