Aileler okula gitmek istemeyen çocuklara nasıl davranmalıdırlar ?
Okuldan korkmak, çocukların okula gitmek istememesiyle ortaya çıkan bir tür ayrılma kaygısıdır.
Çocuklar sıklıkla okula gitmeyi istemez ve bunu öfke, ağlama krizleri Ya da karın ağriları bai agrıları gibi bedensel tepkilerle tepkisini ortaya koyabilir. Asıl kaygı, Çocuğun anne ve babasından ayrılırken ortaya çıkan yoğun kaygıdır ve bu kaygı çocuğun okula gitmesinde zorluklar yaşamasına sebep olmaktadır.
Çocuklar ilk defa okula başlarken Ya da birden bire okula gitmeyi istemez. Ailenin zorlaması ile anksiyetesi dahada artar ve kaygı belitileri çoğalır yemek yememe, anne babaya duyulan kızgınlık ve agresif tepkiler gibi daha zorlayıcı tepkiler vermeye başlar. Ancak okula devam etmesi gerekmektedir bu durumda günlerce sürecek bazı daranışlar sergiler (midesi bulanır, kusar, ağlar, okul yolundan geri döner, sınıftan çıkar annesinin sınıfta olmasını ister annesi uzaklaşınca sınıfta huysuzlaşır annenin peşinden gider vb.)Çocuk genelliklle mutsuz, neşesizdir. Uyku ve iştah problemleri yaşayabilir. Okulda verilen sorunluluklara karşı ilgisizdir ve bu görevler yapmayı rededer. Aileler çocukları ile konuşamaya çalışırlar bu durumda çocuk öğretmeninden korktuğunu, arkadaşlarının onu sevmediğini, onu oyuna almadıklarını çğretmenin onu sevmediğini söyleyebilirler. Bütün bu şiddetli tepkiler tatil günlerinde ve okul saatleri dışında düzelirler.
Ancak bazı şiddetli vakalarda çocuk sürekli olarak huzursuz ve mutsuzdur annesinin peşinden bir dk ayrılmaz hem annesini hemde diğer aile bireylerine adeta yapışık durumda olurlar. Gece anne baba ile aynı yatakta yatmak ister annesini sürekli yanında tutmaya çalışır ve anne biryere gittiğinde yoğun kaygı yaşarlar.
Bazı çocuklar için yeni durumların, başlangıçların uyum sorunu yaratması normaldir. İlk kez okul sebebi ile anneden ayrılan Ya da her tatil sonrası okula başlamakta sorun yaşayan çocukların okula gitmeyi redetmeleri genellikle aile içerisinde çocuğa karşı takınılan tutum ve davranışlardan dolayı oluşmaktadır. Anne (Ya da bakıcı)- çocuk arasındaki bağımlı ilişki çocuğun anneden uzaklaşmasını engellemektedir. Genellikle aile içerisinde çocuğun bireyselleşmesi kısıtlamaktadırlar. Ailenin özellikle çocuğa bakım veren kişinin annenin de çocuğa bağımlı olması, evin içinde baskı uygulanan ve sosyelleşmesi engellenen çocuğun evden dışarıdaki Ya da aileden uzaktaki ortamlardan kaçınması olağandır. Bir diğer faktörde, evde yeni durumların gelişmesi, yeni bir kardeşin gelmesi ve çocuğun henüz bu durumu anlayamamış olması, anne babanın çok koruyucu ve kaygılı kişiler olması, okul öncesii dönemde çocuğun sosyal aktivitelerin kısıtlanmış olması, yeterince arkadaşı olmaması, çocuğun aile içerisinde duygu ve düşüncelerinin ciddiye alınmaması okula başlamasındaki zorluğu derinleşmektedir.
Ailesine bağımlı, ilişki kurmakta zorluk yaşayan, ouun oynamayı ve okul sorumluluklarını reddeden ve ailesi ile ilişkisi iyi organize olmamış bir çocuğun okula başlarken hem ailesini hem öğretmeni zorlayan sorunlar yaşaması olağandır. Bu tip çocukların enerjisi azalır, daha içine kapanık, sinirli, ağlayan ve bedensel belirtiler gözlemlenmektedir.
Okul korkusu yaşayan çocuklar için öneriler;
Çocuğunuzu okula gitmediği için kesinlikle suçlamayın; Bu durumun birçok çocukta görüldüğünü ve tedavi olabilceğini söyleyebilirsiniz.
Çocuğunuza ne şekilde olursa olsun okula gitmesi gerektiğini eğer okula gitmezse derslerinden geri kalacağını ve bu durumun onu dahada çok üzebilceğinden söz edebilirsiniz.
Çocuğunuzla bir anlaşma yapın ve okul girişinden çıkışına adar bir aile bireyinin okulda kalmasını sağlayın mümkünse bu aile bireyi çocuğun en az bağımlı olduğu kişi olsun.
Çocuğunuza okul hakkında gerçek bilgiler verin .Okul öncesi dönemde sosyal ilişkilerini güçlendirmesi için destekleyin. Eğer çocuk okula başladı ise okul dışındaki aktiviteleri desteklenmelidir ( parka gitmek, arkadaşları oynayabilceği ortamlar sağlamak vb.)
Çocuğunuzla daha önce yaşadığınz benzer okul deneyimlerinizi paylaşabilirsiniz ( biliyor musun bende senin yaşındayken okula gitmekte çok zorlanmıştırm gibi) okulda yapılıcak başka keyifli aktivitelerden söz edilebilir resim yapmak oyun saati gibi.
Öğretmeni ile iletişime geçip öğretminnden yardım isteyebilirsiniz öğretmenin sıcak ve sevecen tavıları çocuğa küöük sorumluluklar vermesi genellikle çocuğun okulu sevmesinde büyük rol oynar.
Çocuğunuzun kendine güvenen, başarılı bir birey olabilmesi için onun kişisel becerilerini destekleyerek geliştirmesini saplamanız çocuğunuzun gelecekteki davranışları açısından büyük önem taşımaktadır. Örneğin çocuğunuzun bireysel olarak yapabilceği davranışları yapmasına izin verin döksede yemeğini kendisnin yemesi, uzun zaman alsada giyisilerini kendisinin giymesi vb.
Yukarıda belirtiğimiz önerilerimizle genellikle yüzüysel sorunlar çözümlenebilmektedir. Ancak Çözümlenemeyen durumlarda mutlaka bir uzmana giderek altında yatan duygusal problemin çözülmesi gereklidir aksi halde ilerleyen dönemlerde çok daha ciddi problemler yaşanma olasılığı yüksektir. Okul fobisi ve psikoterapisinde sıklıkla ailede kronik anksiyete, bağlılık, bağımlılık konuları ele alınır. Yaş ne kadar küçükse çocuğun psikoterapiye verdiği yanıt o kadar iyidir ve kısa sürede çocuk okula döner. Stresle ilgili yinelemeler olabilir.
