Çocuğumuzla konuşurken 'Onu yaparsan seni severim, benim dediğim gibi biri olursan, bunu- bunları yaparsan seni sevmem'şeklinde konuşmamız son derece YANLIŞTIR !
Ne yaparsa yapsın, o sizin biricik oğlunuz- biricik kızınız ve onun sevilmeye ihtiyacı var.
Sevilmediğini duyan çocuk buna inanır, sevilmediğini düşünür, bu onu karamsarlığa iter.
Biz de 3,5,6..yaşımızdayken annemiz- babamız tarafından sevilmediğimizi duysaydık çok üzülürdük.
İnsanların en temel gereksinimlerinden biri de sevgidir. Karnımızın doyduğundan emin olduktan sonra sevildiğimizi de bilmek isteriz.
Çocuklar koşulsuz severler. Onu doyurduğunuz, giydirdiğiniz, okuttuğunuz için DEĞİL, sizi siz olduğunuz için severler. Siz onun biricik anne- babasısınız. Çocuğunuzun dünyasında her zaman doğruyu yapan, doğruyu dile getiren büyük KAHRAMANLARSINIZ.
Çocuğunuza onu sevdiğinizi söyleyin, onları sevgiyle büyütün.
Araştırmalar da bunu kanıtlamıştır. En ağır derece zihinsel geriliği olan çocuk bile onu sevdiğimizi söylediğimizde bunu anlayabiliyor.
Onu sevdiğimizi söylersek çocuğun kişilik, karakter, zihinsel gelişimine olumlu katkıda bulunmuş oluruz.
Şimdi harekete geçin, dönün ve çocuğunuza adıyla birlikte seni seviyorum deyin.
Sevgilerimle…
Koşulsuz sevgi ve olumlu benlik algısı