Diş hareketi ile ilgili farklı teoriler vardır. Sağlıklı bir durumda diş kökleri çene kemiği ile temas etmez. Aralarında 0,25 mm genişliğinde periodontal aralık vardır. Periodontal aralığın içinde doku sıvısı, hücreler, kan damarları, sinirler ve bir ucu diş köküne, bir ucu kemiğe yapışmış periodontal lifler bulunmaktadır.
Bu lifler, diş kökü ve dişe yuva görevi yapan alveol kemiği arasındaki gergin iplere benzetilebilir. Ortodontik tedavi sırasında dişin ağız içinde görünen kısmına uygulanan kuvvet köke iletilir. Dişin hareket edeceği yönde kökteki periodontal liflerde basınç, ters yönde ise gerilim meydana gelir. Böylece dışlere uygulanan kuvvet lifler aracılığı ile alveol kemiğine iletilmiş olur.
Bu noktada kemiğin yapısından bahsetmek faydalı olacaktır. Kemik, kollajen iskelet yapı üzerinde bulunan mineral ara maddeden oluşur. Alveol kemiğinde basınç oluşan yüzeyde, bu ara maddedeki kemik yıkan hücreler (osteoklast) tarafından kemik yüzeyi inceltilirken, gerilim tarafında kemik yapan hücreler (osteoblastlar) tarafından kemik yüzeyi kalınlaştırılır. Bu sayede dişin yuvası olan alveol kemiğinin şekli değişmiş olur. Bu durum, dişin de yuvayı takip ederek yer değiştirmesini sağlar.
