Çocukluk döneminin doğurduğu sorunlardan biriside öğrenme güçlüğüdür. Öğrenme güçlüğünün nedenleri henüz tam olarak bilinmemektedir. Gelişim dönemi sürecinde herhangi bir beyin travması yaşanmış olması, organik bozukluk veya genetik faktörler etkili olabilir. Genel kabul gören görüş ise öğrenme güçlüğünün doğuştan olduğu ve beynin bazı bölgelerinde bilgi işleme kısmında problemlerin oluştuğudur.
Öğrenme güçlüğü olan çocuklarda;
Okuduğunu anlamada güçlük,
Hafıza zayıflıkları,
Yeni öğrendiği bilgileri dahi hemen unutma,
Aynı anda birden fazla işi gerçekleştirememe,
Sesleri kelimeleri hatırlama ve çıkarmada zorlanma,
Bazı aktivitelere çok geç yanıt verme,
Birbirine yakın kelimeleri karıştırma,
Okula gitmek istememe,
Davranış bozuklukları,
Planlı ve organize olamama,
Ödev ve çalışmaların çok uzun sürmesi,
Sürekli gergin ruh durumu
Disleksi zeka geriliği anlamına gelmemektedir. Hatta disleksi hastası kavramı da doğru değildir. Çünkü disleksinin tıbben bir ilacı ya da tedavisi yoktur. Bazı disleksiye sahip çocuklarda üstün yeteneklerin olduğu görülmüştür ancak bu her disleksili çocuk üstün yetenekli anlamına gelmemektedir.
Disleksi bireylerin tek başına aşabilecekleri bir durum değildir. Mutlaka destek almaları gerekir. Uzmanlar çocuklara bir takım kodlama tekniklerini öğretirler. Bu tekniklerle bilgileri nasıl daha uzun süre bellekte tutacakları öğrenilmiş olur. Çalışmalarda asıl yapılmak istenen öğrenilen bilgilerin kısa süreli bellekten uzun süreli belleğe aktarılmasını sağlamak ve bunu nasıl yapacaklarını öğretmektir.
Disleksili bireylerle çalışırken;
Çalışılan ortamlar kesinlikle dağınık olmamalıdır çünkü disleksili bireylerin dikkatleri yoğun değildir. Dağınık bir ortamda dikkatleri daha çabuk dağılır ve öğrenme süreçleri etkilenir.
Bireylerin özgüvenleri desteklenmelidir. Özellikle ebeveynler çocukların eğitim sonrasında evde ödevlerini yaparken çabasını desteklemeli, hata yaptığı noktalarda kırıcı olmadan hatalar belirtilmeli.
Okuma hızını arttırmak için verilen ödevler birey evine dönmeden mutlaka okutulup desteklenmelidir.
Renkli kalemlerin, renkli kâğıtların olduğu, videolarla, ses kayıtlarıyla ilerleyen bir eğitim sistemi daha etkili olacaktır.
Ebeveynlerin çocuklarla empati kurarak yaklaşması çok önemlidir.
Disleksili çocuklar bulundukları özel durumdan dolayı akademik başarılarını arttırmak için çok çalışmaları gerekmektedir. Burada iş ebeveynlere dönüyor. Bu çocuklar ders çalışmayı bir eziyet olarak görmemeli, onlar üzerinde baskı kurmadan, dersleri daha eğlenceli hale getirerek çalışmaları desteklenmelidir.
Her çocuk başarılı olmak için zamana ve çabaya ihtiyaç duyar. Bu zaman ve çaba disleksili çocuklarda çok daha uzun bir süreçtir. Sabırlı ve inançlı olmaktan vazgeçmeyin.
