Boşanma çocukların yaşayabilecekleri en önemli ve zorlu yaşam olaylarından biridir.Tüm çocukları aynı oranda etkileyeceği düşüncesi çok ta geçerli bir düşünce değildir.Boşanmadan sonra durumun nasıl yönetildiği çocuğun boşanmadan etkilenme derecesini etkiler. İyi yönetilmişse çocuk daha az etkilenir.Çocukların yaşı,cinsiyeti,boşanmaya kadar geçen süre,anne babanın duygusal tutarlılığı,çocukların boşanmadan etkilenmelerine neden olan etkenler arasındadır.
Ebeveyni boşanan çocuklara özellikle hayatlarında değişecek olan şeyleri değil aynı kalacak olan şeyleri vurgulamak gerekir.Bu çocukların terk edilmiş ya da reddedilmiş duyguları onları sarstığı için herzamankinden daha fazla desteğe ihtiyaçları olduğu unutulmamalıdır. Gerekirse bir uzmandan yardım alınmalıdır.Çocuklar yaşanan bu durumdan dolayı geçici öfke yaşayabililirler.
Boşanma işlemine başlarken evde gerginlik düzeyini düşük tutmak gerekir.Çocuklara boşanma işlemi hakkında bilgi vermek saklamaktan daha iyidir.Aile büyüklerinin bu durumdan haberdar olması çocukları rahatlatır.Anne- babalarının günlük rutinlerini sürdürmeleri çocukların ihtiyaçları olan denge ve istikrarı sağlamış olur.
Çocukların yanında diğer ebeveyni kötülememek gerekir. Çünkü çocuğun bir parçası bir ebeveyn ise diğer parçası diğer ebeveyndir. Eleştirmek ve kötülemek çocuğun o parçasını da kötülemek gibidir.Bu durumu hazmedebilmeleri için yetişkinlerle daha fazla zaman geçirmelidirler.Çocuk taraf tutmaya zorlanmamalıdır.Çocuğu yanına alan ebeveyn çocuğu kader arkadaşı durumuna sokmamalıdır.
Boşanmadan sonra ebeveynlerin yaptığı hatalardan biri de diğer eş olmadan yaşamaya çalışmak ve çocuğu ayrı tutmaya çalışmaktır. Bu çocuğa yapılan en büyük haksızlıklardan biridir. Çünkü çocukların her iki ebeveyne de ihtiyaçları vardır. Yaşanan durumdan dolayı hissedilen öfke çocuğun değil ebeveynindir. Çocuğu bu öfkeden uzak tutmak gerekir.
