Çocukların bazıları 1-3 yaş arası dönemi sinirli geçirir. Hatta öfke nöbetleri, vurma, tekmeleme, ısırma gibi agresif davranışlar gösterebilirler—bunlar çocuğunuzun olumsuz davranışlar içinde olduğunu veya sizin kötü bir ebeveyn olduğunuzu göstermez ancak çözüm gerektirir.
Bu Dönemde Neden Huysuzlanırlar?
3 yaşına kadar bu dönemde çocukların agresif olması onların yaramaz olduklarından veya söz dinlemediklerinden dolayı değildir. Sizinle iletişim kurup derdini anlatacak kadar yeterli dil gelişimi ve duygusal gelişimleri olgunlaşmadığı halde size bir şey söylemek isterler. Eğer onları anlayamıyorsanız bazen şiddeti dikkat aracı olarak kullanmaya devam ederler.
1-3 yaş dönemdeki çocukların agresyonları çoğu zaman istedikleri - mantıklı ( yemek, oyuncak ) ya da mantıksız ( şeker, başkasının oyuncağı, tehlikeli ) bir şey karşısında oluşur. Tabii çocuğun yorgun, aç, hasta ve stresli durumlarında agresyonları daha da şiddetlenir.
Peki Çocuğunuz Kontrolü Kaybettiğinde Siz Ne Yapacaksınız?
Öncelikle çocuğunuza ceza vermeniz işe yaramaz. Aslında sizin aceleci ve öfkeli davranmanız, hem çocuğunuzun daha da öfkeyle cevap vermesine hem de öfkelenmeyi onaylamanıza neden olur.
Çocuğunuz öfke patlamaları yaşadığında ebeveynliğinizi ortaya koyma zamanı gelmiştir. Çocuğunuzun ne söylemeye çalıştığını ve ne hissettiğini anlamaya başlamanız gerektiğini gösterir. Eğer onların öfkelenme nöbetini çözebilirseniz kendini ifade etme yollarını sizin sayenizde öğrenmiş olur. Peki çocuğunuza yeni bir beceri öğretme fırsatına da dönüşecek bu öfkelenmelerde izleyeceğiniz 4 adıma bakalım:
1)Agresyonu durdurun. Fiziksel bir agresyonu varsa nazikçe ama ciddi bir tavırda agresyonunu durdurun. Örneğin size vuruyor veya vurmaya çalışıyorsa, ellerini sıkı bir şekilde nazikçe tutarak etkili olmasını engelleyin. Elleri, tırnaklari, dişleri, ayakları hepsi onların birer silahı olabilir. Bu silahlarını başkalarına kullanamayacağını öğretmek sizin işiniz.
2)Daha sakin bir yere geçin. Çocuğun etrafında birileri varsa çocuğunuzu alarak mağazanın veya parkın sakin bir köşesine veya evde ayrı bir odaya alın. Böylece çocuğunuzu öfkelendiren durumdan ayırarak sakinleşmesine yardımcı olursunuz hem de çevredeki bakışlardan da uzaklaşır. Ayrıca bir çocuk bile olsa itibarını korumuş olursunuz.
3)Çocuğunuzun Kendisini Kendi Kelimeleriyle Anlatmasına Yardımcı olun. (Elleri, dişleri, tırnakları, ayaklarıyla değil ) Onu sakin bir köşeye çekip vurmaları biterek sakinleştiğinde, gözlerinin içine bakıp sakince ve kibarca ( sesiniz öfkeli, kaygılı, tedirgin, aceleci olmamalı ) ‘Bizim ailemizde kimse vurmaz. ‘ gibi kendinizi anlatacak bir cümle seçin. Çocuğunuza öfkelenseniz, kaygılansanız veya orda rezil olsaniz bile sakinliğinizi koruyarak güçlü bir ebeveyn rolü olarak sakin ama net davranın.
4)Özetleme Çocuğunuz sakinleştikten sonra üzerinden çok geçmeden ( yarım saat içinde ) onunla ne olduğunu konuşun. Ona şöyle söyleyebilirsiniz ‘ Etrafa veya birine vurmanı istemiyorum. Bana bir şey söylemek istediğinde vurmak öfkelenmek yerine yanıma gelip bana anlat ‘ diyebilirsiniz. Böylece çocuğunuz öfkelenmesini anladığınızı ama başka yollarla kendini anlatabileceğini öğrenir.
