✔️Seçimlerimiz bizi yansıtır aslında, neden onu değil de bunu dinlediğimiz, neden macera değil de dram sevdiğimiz gibi.... seçimlerimizi oluştururken hayatımızı da oluşturmaya başlarız. Gün gelip çocuğumuz olduğunda onun da seçimlerini yapacağımızı sanırız ?
✔️Sanki çocuğumuz bizim uzantımızmış gibi, sanki bizim izimizde gitmesi gerekirmiş gibi düşünürüz ve de yanılırız. Her çocuk çeşitli mizaç özellikleriyle dünyaya gelir bizim de geldiğimiz gibi. Bunun en ...iyi örneği aynı anne babadan dünyaya gelen çocukların birbirlerinden çok farklı özelliklerinin olması. Neyse ki öyle, yoksa tek tip olsak hayat çok sıradan olurdu diye düşünüyorum
✔️Görünüşlerimizi tektipleştirmeye başladığımız gibi hayatlarımızı çocuk yetiştirmemizi de aynılaştırmaya başladık. Hem piyano hem bale hem yüzme kursuna gitsin matematikten geride kalmasın; sosyal olsun-başarılı olsun-çekingen olmasın ama çok da fırlama olmasın-yaratıcı olsun-kimseye vurmasın ama ezik de olmasın..... Tanıdıktır hepimize bu beklentiler
✔️Nasıl ki ütümüzün saçımızı kurutmasını beklemiyorsak, içe dönük mizaçlı çocuğumuzun sınıfın en popüler ön dışadönük çocuk olmasını da beklememeliyiz. Bu şu demek değil tabi ki, bırakalım çekingen kalsın değil ancak çocuğun kişilik özelliklerine saygı duyarak beklentimizi ayarlamamızdan bahsediyorum. Onun varolan özelliklerini hesaba katmaktan bahsediyorum.
✔️Saygı demişken; evet çocuklarımıza çok saygılı davrandığımızı düşünmüyorum. Sporla uğraşma derslerinle ilgilen, üniversite sınavına kadar sevgili yok aman ha ‼️yalan söylemeler kandırmacalar derken ergenliği arapsaçına döndürüyoruz. Mesela hangimiz ergenken duygularımıza müdahale edilsin isterdi, kaldı ki müdahale edilebilir bir şey mi?
✔️Başkasının tecrubesiyle öğrensek sanırım hatasız bir yaşamımız olurdu. Ancak maalesef kendi tecrube ettiklerimizden yola çıkıyoruz. Bu süreçte kendimizi tanıyoruz ve belki bazen aynı hatayı tekrarlamak pahasına. Kendi hatalarımızın üzerini örtüp, sonra çocuğumuza dönüp 'o zaman şartlar öyledi sen böyle bir hata yapmayacaksın' demek kulağa çok gerçekçi gelmiyor haliyle. Çocuğumuzun seçimlerinde de hatalı seçim yapmasına, bu uğurda bazen üzülmesine, sonra hatasından ders almasına-bazen alamamasına müsade etmemiz gerekiyor. Sonuç olarak biz çocuklarımızın sahibi değiliz, ancak iyi birer rehber olabiliriz. Dayatmak yerine fikirlerimizi paylaşabiliriz.
