Yaşasın, okullar açılıyor!
Ancak bu durum bazı anneler (bakımverenler) ve/veya çocuklar için çok büyük bir tedirginlik kaynağı.
Yarın sabah uyanınca psikosomatik olarak karnı ağrıyacak, okula girdiği an ağlama krizine kapılacak çocuklar ve öğretmenine çocuğumu teslim ederken ona - "sakın ağlama" diyip, arkasını döndüğü an içinden çocuğuna "hadi ne olur koşarak gel, ayağıma yapış, anne gitme de" diyecek anneler( bakımverenler) olacak.
Her eğitim öğretim yılı başlangıcında olduğu gibi bazıları için bu "ayrılma" büyük bir kaygıya dönüşecek ve saatler, günler belki aylar sürecek sınıf kapısı, okul kapısı nöbetine dönüşecek.
Okul fobisinin birçok nedeni olabilir.
Vakalarım arasında; Bir önceki okulunda öğle arası uyuduğu için tüm gün orda kaldığını zanneden ve bir sonraki eğitim-öğretim yılında annesini bırakmayan çocuk gibi. Annesini kaybettiği için bakımvereni onu okula bıraktığı an, bakımverenini kaybedeceğini düşünen çocuk gibi. Eşinden ve diğer çocuklarından vazgeçip bu çocuğunu kendi için büyüten, gece uyurken aynı yatakta onunla uyuyan, gündüz yemeğini yerken kendi yemek kaşığını bile bağımsız kullanmasını istemeyen anne gibi. Birçok okul fobisi vakam oldu.
Okul fobisinin nedeni en küçük akıla gelmeyecek şey de olabilir, kocaman bir bağımlılık sorunu da olabilir. Bu nedeni bir uzman bilebilir.
Gelin, okul açılınca sorunla karşılışıyorsanız ailenizle birlikte sorununuz büyümeden bir uzmana başvurun.
Herkese mutlu huzurlu eğitim- öğretim yılları diliyorum. Sevgilerimle...
