Merhaba, 31 aylık bir kız çocuğum var. 1 ay önce tuvalet eğitimine başladık, 2-3 gün gibi kısa bir sürede uyum sağladı. Gece ve gündüz eğitimine birlikte başladık, bezi bir anda ve kesin olarak bıraktık. Bir daha hiç bez bağlanmadı. İdrarı kolaylıkla yapabildiği, yeri geldiğinde tutabildiği ve kaçırmadığı halde büyük tuvalette oldukça sıkıntılıyız. İlk günlerden itibaren büyük tuvaletini yaparken stres oldu. İlk birkaç gün yapmadı yada gece/gündüz uykularında yaptı. Devam eden günlerde ise durum vahimleşerek şöyle gelişti: Tuvaletinin geldiğini söylüyor, 3 saniye tuvalete (yada lazımlığa) oturuyor, hemen geri kalkıyor. 5 dakika sonra yeniden oturuyor, 3 saniyede geri kalkıyor. 5'er 10'ar dakika aralıklarla oturma ve derhal kalkma şeklinde bazen saatler sürüyor ve yapamıyor. Bazen uzun saatlerin sonunda yapıyor, bazen de çamaşırına kaçırıyor. Bu süre zarfında sürekli ağlıyor, sızlanıyor, mızmızlanıyor. Tuvaleti yapma anında ise korkudan titriyor. Tüm bu süreç içinde de tuvaletini yapmayı istemediğini, korktugunu söylüyor. Tuvaletini yaptığında da panikliyor sakinleştirmekte zorluk çekiyoruz. Çok iğrenç olduğunu, kötü koktuğunu, onu hemen yıkamamızı söylüyor, bazen öğürüyor. Ama temizliğini yapmaya çalıştığımızda da panikten direniyor, reddediyor. Bu durum günlük hayatında da mızmız bir çocuk olmasına sebep oldu, sürekli kucakta olmak istiyor, herşeyden sıkılıyor. Tüm kontrollerini yaptırıyorum, fiziksel bir sorun var mı diye yeniden kontrole götüreceğim (bu arada kabız değil), fakat öğrenmek istediğim çocuğumun yaşı psikiyatrik tedavi için uygun mu, bu çocuğa ulaşılabilir mi? (Kendini tam ifade edebilecek şekilde konuşabiliyor) Teşekkürler,
Tuvalet eğitimizde özellikle kaka kontrolünde bahsettiğiniz zorluklara sıkça rastlıyoruz. Kaka çıkarmak çocuklar için bazen ürkütücü olabiliyor. o nedenle de bunu sürekli ertelemeye çalışıyorlar. Ancak çocuğunuzun kakayı iğrenç, kötü kokulu olduğunu bu yaşta söylemesi ona bunun başkaları tarafından öğretildiği düşüncesi doğurdu. Çünkü onlar bunu bu yaşta bilmez. Kakanın çıkmasının çok iyi, rahatlatıcı bir şey olduğunu, temizlenince hiçbir iğrençlik yaratmayacağını siz özellikle kabullenici ve güvenilir anne kimliğiniz ile anlatmalı, bu dönemde onunla bol bol hamur, çamur, su vb oynayarak, hatta yaptığı kakayı bir seferliğe mahsus birlikte inceleyerek onun bu korkusunu yenmesine yardımci olabilirsiniz. Yine de başaramazsanız o zaman bir çocuk psikiyatristinden danışmanlık alabilirsiniz. Bizler 0-20 yaş arası bakıyoruz. Sizin çocuğunuz da çocuk psikiyatristine başvurmak için uygun yaşta. Sıkıntı ve aceleye kapılmadan kararlı ve sevecen bir şekilde uygularsanız başarılı olacağınızı düşünüyorum. Kolay gelmesi dileğimle:)