Şişmanlık eklem yüzeylerine binen yükü olağanın çok üzerine çıkardığından özellikle bel, kalça ve diz eklemlerinde eklem kıkırdaklarında aşınma ve yırtılmalara yol açar. Bu durum önceleri eklem ağrısı ilerleyen durumlarda ise şişlik, hareket zorluğu ve hareket kısıtlılığı oluşturur. Şişman kişilerde ellerde görülen eklem hastalıklarında ki artış aynı zamanda metabolik mekanizmayı da düşündürmektedir. VKİ ‘si 20 ve altında olan bir kişide diz ekleminde sorun oluşma riski 0.1 iken VKİ ‘nin 30 ‘un üzerine çıkması ile bu risk 13.6 ‘ya yükselmektedir. Yani yaklaşık 130 kat artmaktadır.
Bel ağrısı toplumda hekime başvuru nedenlerinin başında gelir,özellikle abdominal obezitenin bel ağrısı sıklığını arttırdığı bilinmektedir
Lumber disk herniasyonu ve diz osteartrozu gelişiminde obezite bilinen bir risk faktörüdür
Teorik olarak; ekleme binen yük ne kadar fazla ise kıkırdak sorunları ve ağrı da o derecede fazla olur
Obez hastalarda eklem yüzlerinin aşınma hızları ve miktarları, normal kilolu hastalara göre daha fazladır
Obezitenin beraberinde getirdiği her problemde olduğu gibi eklem hastalığı olan hastalarda da ilk seçenek diyet programı ve egzersiz uygulamasıdır.
Ancak buradaki önemli nokta ileri derecede eklem dejenerasyonu (harabiyeti) olan hastalarda ortopedi hekiminin de bilgisi dahilinde uygun (aktif veya pasif) egzersiz programı yapılarak fazla kilo kaybı sağlanmalıdır.
Konvarsiyonel yöntemlerle başarılı olunamıyorsa kriterlere uygun hastalar obezite cerrahisi uygulamalarından sonrasın da ideal kilolarına kavuştuklarında eklem fonksiyonları da önemli ölçüde düzelmektedir.
