Evlilik kararı verdiğimizde müstakbel eşimizin ve bizim, mensubu olduğumuz ilk ailelerin anlaşabilmesi önemlidir. Kız çok iyi ama annesi fena bir kadın, delikanlı çok iyi ama babası üçkağıtçı adamın teki, diyebilirsiniz. Bu durumda unutulmaması gereken şey, içinde büyüdüğümüz ailenin değerlerinin bize normal görüneceği gerçeğidir. Bunun anlamı şudur: Annesi fena olan kız, annesinin davranışlarını bir noktada hoş ve normal karşılayacak ya da yadırgasa bile sorun etmeyecektir.
Ailesine ısınamadığımız, ailesinin davranışlarını kabullenemediğimiz biriyle evlenmeden önce bir kez daha düşünmeliyiz. Ailelerin anlaşmasından çok daha önemli olan diğer bir konuda, bizim eşimizin ailesine ve eşimizin ailesinin bize olan duygularıdır. Her iki taraf da eşinin ailesinin onayını ve desteğini alırsa bu evlilik sağlam bir zemin üzerine oturmuş olur. Eğer eşimizin ailesiyle sürekli çatışma içinde olursak, onları sevmez ve iyi geçinmezsek evliliğimizde yaşadığımız en ufak bir krizde, bize destek olacak kimseyi bulamayız. Destek bulamamak bir yana dursun, bize düşman olan eşimizin ailesi devreye girdiğinde kolayca çözülecek küçük bir sorun bile aşılması mümkün olmayan kocaman bir krize dönüşebilir, sudan sebeplerle çıkan tartışmalar evliliğimizi boşanmanın eşiğine getirebilir.
İşte tüm bu nedenlerle çiftler hem kendi ailelerine hem de eşlerinin ailesine sevgiyle yaklaşmalıdır. Aileler düzenli ziyaret edilmeli, özel günlerde zaman ayrılmalı, zor durumlarda yardımlarına koşulmalıdır.