Bebeklik döneminden ergen çağa kadar yutma ve beslenme ile ilgili fonksiyonlarımızda bazı değişiklikler oluşur. Bu değişikliklere adapte olabilen çocuklar herhangi bir sorunla karşılaşmadan bu dönemi atlatabilir. Bazıları ise o kadar şanslı olmayabilir. Ek besine geçişte ve sonrasında karşılaşılan bazı sorunlar çocukların çiğneme becerisini de etkiler.

Normal çiğneme;

Besinin ağız tarafından kabulu(ısırma ve koparma),
Besinin dil tarafından molar bölgeye itilmesi,
Yanaklar ve dilin besini, besin lokma haline gelene kadar bu bölgede tutması,
Çenenin ritmik ve rotatör haraketler ile besinin lokma haline getirmesi
Dilin yardımıyla besinin yutma refleksini uyaran bölgeye taşınması ve yutmanın gerçekleşmesi

Olarak evrelendirilebilir.

Bu süreçte çocuklar;

Besinin molar bölgeye taşınamaması
Öğürme refleksinin tetiklenmesi
Besinin ağızdan dışarı çıkması
Kusma
Dişlenme sürecinde gecikme
Beslenme isteksizliği ve korkusugibi sorunlar yaşarlar.

Bu nedenle katı besinalmak neredeyse imkansız olur.Çocuk beslenme öncesi esnasında sürekli stres taşır, huzursuzlanır. Çiğnemeyi öğrenememiş çocuklarda bu davranışı normal karşılamak onlara rehber olmak gerekir. Unutulmamalıdır hiç bir insan bilerek işkence çekmek istemez.Annelerim çoğu bu durumla ne pahasına olursa olsun katı besin vererek mücadele eder, bazıları ise mücadeleyi bırakıp blendırı/mixer gibi cihazları kullanarak besini püre haline getrerek vermeyi tercih eder. Bu çocuklara tam olarak ismi konulmamış olmakla birlikte blendır bebekleri denilmektedir.

Çözüm?

Erken dönemde saptandığında oldukça kolaydır, çocuk büyüdüğünde ise dirençli bir süreçle karşılaşılabilir.

Besinin yönünü nasıl çiğneneceğini ona öğretmemiz gerekir. Başaramayan bebeklerde uzman tavsiyesi mutlak alınmalıdır.