Merhaba ben ayşe kendimi inanılmaz çaresiz his ediyorum annem yuzunden kuçuklukten zaten hiç bi kere bana sarıldığını yada başımı okşadığını görmedim sosyela hayatım iyidir ama biraz saldırganım bu yetiştirme şeklimden dolayı olduğunu duşunuyorum bi çok sorun yaşadım son anlar yani son 1 sene yanlızlaştım sevgiye çok ihtiyacım var her gun çığlıklarla uyanmaktan bıktım neden sakin bi hayatımız yoktu annem bana karşı hrp saldırğan hatalarımı hep yuzume vurur ustunden yıllar geçmiş olsada uyuyamıyorum annem temizlik hastası bi kadın hiç bir yaptığım işi beğenmez diğerleriyle neden böyle değil neden bana karşı sert ve saldırgan anlamıyorum sadece sevgi istiyorum lutfen bana yardım edin
Sevgili Ayşe, annenizin sevgi, şevkat ve onayına duyduğunuz ihtiyacı anlıyorum. Haklısınız da bu ihtiyacı hissetmekte. Ancak bugüne kadar gerçekleşmemiş bir durumu beklemeye devam etmek boşuna kendinizi üzmek değil mi? Sevgi alma ihtiyacınızı sevgi vererek doyurmaya başlayabilirsiniz. Kaç yaşındasınız bilemiyorum, ama çevrenizde sevgiye ihtiyaç duyanlara sevginizi vermekle başlayabilirsiniz, can dostlar da bu çevrenin içinde tabii ki. Kendi hayatınıza odaklanın, eksikliklere takılıp kalmayın, kendinizi sevin. Kendinizden tüm bu zorluğa rağmen iyi bir şey çıkartın. Kurban rolüne kapılıp gitmeyin. Çözümlere yönelin. Bunları kendi başınıza yapmakta zorlanacağınızı düşünüyorsanız, profesyonel destek alın. Yakınınızda bulunan bir meslektaşıma başvurun. Ya da online terapi seçeneğini değerlendirin. Ama mutlak kendiniz için doğruları seçin.