Bozulan ruh sağlığının tekrar işlevsel hale getirilmesi amacıyla bilimsel kuramlara bağlı profesyonel bir uzman tarafından yapılan bir ruhsal destek alma sürecine psikoterapi denir. Bir öğrenme sürecidir. Kişi terapide öğrendiklerini hayatının sonraki dönemlerinde de sorunların çözümü için kullanılır. Amaç sorun doğuran yada uyumsuz olan davranış biçimlerinin değiştirilerek kişide neden olduğu ruhsal sıkıntıyı ortadan kaldırmaktır. Psikoterapinin temeli Freud tarafından atılmış ve günümüze kadar farklı kuramlar ve yüzlerce teknikle şekillendirilmiş tir. Yapılan bilimsel çalışmalarla psikoterapinin ruh sağlığı üzerinde iyileştirici etkisi kabul görmekte ve psikoterapiyi yaygınlaştırma çalışmalarına ağırlık verilmektedir.
Psikoterapi kişinin söylediklerinden, kendinden, geçmişinden ve yaptıklarından utanç duymadan çekinmeden kendini ifade edebilmesi ve ne olursa olsun kabul edileceğini bilmesidir. Olduğu gibi kabul en önemli koşuldur. Terapist çoğunlukla (bazı spesifik terapi türleri dışında) danışanın hayatında karar verici, yönlendirici olmaz. Ancak kabullenici ve destekleyicidir. Prod.Dr. Orhan Öztürk ‘Psikanaliz ve Psikoterapi’ kitabında psikoterapileri Kuramsal çıkışlarına, hekimin hastaya yaklaşımına biçimine göre gruplandırmıştır.
Buna göre; Ruhsal bozukluk (psikopatoloıi) anlayışı ve kuramsal çıkış noktasına göre: -Psikodinamik temellere dayananlar: Psikanaliz (Freud ve sonraki analiz yaklaşımları) -Davranışçı psikoterapi türleri: Sistematik duyarsızlaştırma, alıştırma (exposure), olumlu pekiştirme ve söndürme vb. -Bilişsel bilgi işlemleme: Bilişsel Davranışçı terapi (BDT) -Varoluşçu temellere dayananlar Hekimin hastaya yaklaşım biçimi ve tutumuna göre: - Bastırıcı -Destekleyici -Derinliğine araştırıcı Sağaltım durumunun biçimi ve yapısına göre -Bireysel psikoterapi -Grup psikoterapisi -Psikodrama
