Diş eti iltihabı, çene kemiklerini eritebilir.
Diş eti iltihabı tedavi edilmemesi halinde çene kemiklerini olumsuz etkilerde bulunarak kemik erimelerine ve diş kayıplarına yol açabilir.
Diş eti hastalıklarının iyi bir ağız bakım ve düzenli diş fırçalama alışkanlığı ile önlenebilmesi mümkündür. Yemeklerden sonra dişlerimizi biriken bakteri plağı, diş fırçası ile uzaklaştırılmadığı zaman tükürükteki minerallerle birlikte diş taşına dönüşebilir.
Bu durum; diş eti iltihabı, ağız kokusu, diş eti kanaması ve ilerleyen dönemlerde diş ve çene kemiği kayıplarına yol açabilir.
Çene kemiği erimesinin tedavisinde
kemik oluşturucu yapay materyaller olan ve kemik tozu olarak da bilinen kemik greftleri ile eksiklerinin giderilmesi mümkündür.
Ancak bu yapay materyalinin iyileşme kapasitesi sınırlıdır ve büyük kemik eksikliklerinin giderilmesinde yetersiz kalabilmektedir. Bu gibi durumların tedavisinde hastanın kendi çene kemiği dokusu ile eksikliğin giderilmesi, çok yüksek bir iyileşme potansiyeli sunduğu için kemik oluşturma operasyonlarında altın standart olarak kabul edilmektedir.
Çene kemiğinin onarılması amacıyla genellikle alt çenede 20 yaş dişinin gerisindeki ramus adlı kemik kalitesi yüksek bölgeden yararlanılmaktadır. Bu bölgeden kemiğin alınması ilgili bölgede herhangi bir zayıflığa yol açmaz. Kemik verici sahadan alınan otojen yani kişinin kendisine ait olan kemik, özel titanyum mini vidalarla kemik oluşturulmak istenen bölgeye sabitlenir ve implant yapılamayacak düzeyde ince çene kemiklerinin bile bu yöntemle genişletilmesinin ardından ideal ebatlarda dental implantlar uygulamak mümkün olabilmektedir.
